Autor: Paulina Molenda

Technologia LFP, która według BloombergNEF w 2022 roku osiągnie 40 proc. udziału w globalnym rynku baterii, charakteryzuje się większym bezpieczeństwem użytkowania, jest tańsza w produkcji oraz bardziej przyjazna środowisku (ogniwa nie zawierają niklu ani kobaltu). Ponadto akumulatory LFP działają dwa razy dłużej niż najpopularniejsze konkurencyjne technologie. W ostatnich miesiącach wiodący producenci samochodów, tacy jak Tesla, Volkswagen, BMW, Mercedes, czy Ford, wprowadzają już ogniwa LFP w oferowanych modelach.

„Po stworzeniu i przetestowaniu ponad 500 laboratoryjnych baterii testowych, opracowaliśmy ostateczny skład chemiczny i projekt ogniwa. W tym czasie firma rozrosła się i nasz międzynarodowy zespół liczy już blisko 50 osób. Rozwijamy się zgodnie z planem i realizujemy obietnice, które złożyliśmy naszym inwestorom. Spodziewamy się zamknąć kolejną rundę finansowania serii B jeszcze w tym roku, rozszerzyć nasze możliwości produkcyjne do 300-500MWh i pozyskać kilku inwestorów strategicznych, aby jeszcze bardziej przyspieszać nasz wzrost” – powiedział Nemanja Mikać, dyrektor generalny ElevenEs. Dodatkowo podkreślił, że ElevenEs zaoferuje na rynku 3 odrębne rozmiary baterii w formacie pryzmatycznym, które będą konkurencyjne wobec wszystkich obecnie dostępnych na rynku baterii produkowanych masowo.

„Jeszcze rok temu, podczas tej samej konferencji, ElevenEs był na wczesnym etapie rozwoju, a ta bateria nie istniała. Imponujące jest to, co udało im się osiągnąć w tak krótkim czasie” – powiedział Diego Pavia, CEO EIT InnoEnergy.

Laboratorium i centrum badawczo-rozwojowe firmy działa od czerwca 2021 roku, a pierwszy zakład produkcyjny zostanie ukończony już w styczniu 2023 roku. Natomiast pierwszy etap produkcji w skali giga (8GWh), o zdolności dostarczania baterii dla 200 000 samochodów rocznie, spodziewany jest do końca 2025 roku. Dalszy plan ekspansji firmy ma zostać wkrótce ogłoszony.

Pomimo zwiększonej liczby startupów ogłaszających plany rozwoju, rynek baterii w Europie jest ciągle mało rozwinięty. Dla firm, które są mocno zaawansowane w rozwoju produktu, takich jak ElevenEs, szybki wzrost będzie wynikiem koncentracji na doskonaleniu produktu i właściwie realizowanej strategii industrializacji. Zapotrzebowanie Europy na baterie ciągle rośnie, więc niezawodność i osiągnięcie znaczącej pozycji przez europejskich producentów staje się koniecznością.

Rynek energii odnawialnej stale się poszerza o nowe rozwiązania. Intensywne poszukiwanie alternatywnych źródeł prowadzi również do rozwoju znanych wcześniej technologii. Temat energetyki wiatrowej wybrzmiewa coraz mocniej na światowych rynkach. Modernizacji wśród technologii OZE dokonał również norweski startup World Wide Wind. Firma zaprezentowała obiecujący projekt pływającej turbiny wiatrowej o pionowej osi obrotu, w skrócie zwana VAWT.

Zdaniem twórców rozwiązanie VAWT pozwoli znacząco podnieść rentowność wykorzystania energetyki wiatrowej. Ponadto technologia ma charakteryzować się wydajnością większą niż popularne turbiny o poziomej osi obrotu (HAWT), a nie wykluczone, że przewyższy i pozostałe parametry.

Projekt przedsiębiorstwa World Wide Wind wyróżnia niezwykle prosta konstrukcja. Zbudowana jest z dwóch pionowych turbin, które dostosowane są do obracania się w przeciwnych do siebie kierunkach. Turbiny znajdują się nad poziomem wody, zaś na dole konstrukcji umieszczono stabilizujące obiekt, ciężkie elementy, działające jako przeciwwaga. Takie rozwiązanie pozwala zachować turbinie pozycje pionową, tym samym zmniejszając naprężenia oraz ograniczając koszty materiałów.

Technologia stanowi atrakcyjne rozwiązanie. Zastosowanie jej może przynieść korzyści ekonomiczne, jak i ekologiczne, gdyż turbiny o pionowej osi obrotu są zdecydowanie bezpieczniejsze dla środowiska. W projekcie uwzględniono również wykorzystanie materiałów pochodzących z recyklingu, co podnosi poziom ekologii rozwiązania

World Wide Wind planuje wyprodukować pierwsze turbiny już w 2029 r. Jak twierdzi startup w przyszłości niewykluczona jest możliwość budowy dużo większych turbin, osiągających nawet 400 metrów wysokości i moc 40 MW.

#OZE #turbinawiatrowa #energetykawiatrowa #energia #technologie #środowisko #innowacje

Transformacja energetyczna coraz częściej wymaga nowych rozwiązań. Skuteczna walka z ocieplaniem klimatu, czy zwalczanie skutków kryzysu energetycznego potrzebują szerszego zastosowania narzędzi cyfrowych oraz wykorzystania danych. Wiąże się to przede wszystkim z szybszą transformacją cyfrową sektora energetycznego, ale również z wdrażaniem cyfrowych rozwiązań w naszych domach czy miejscach pracy. Te potrzeby adresuje inicjatywa OVHcloud i EIT InnoEnergy – program GreenTECH. Jego celem jest zwiększanie świadomości w zakresie lepszego wykorzystywania danych w transformacji energetycznej oraz identyfikacja startupów i projektów w tym obszarze, które dzięki wsparciu obu partnerów mogą mieć realny wpływ na przyspieszenie zmian.

Optymalizacja oprogramowania wymaga znacznie mniejszych, ale wciąż niezbędnych nakładów niż większość inwestycji w fizyczną infrastrukturę. Co więcej, może również prowadzić do lepszego zrozumienia, poprawy przewidywalności i generowania oszczędności. Świat IT jest na tyle elastyczny, że umożliwia wprowadzenie nowych modeli biznesowych, odblokowując przy tym potencjał działania dla firm energetycznych.

“Obecny kryzys energetyczny pokazuje nam, jak energia jest istotna dla rozwoju naszej gospodarki. Efektywniejsze jej wykorzystanie może nie tylko przyczynić się do niwelowania skutków zmian klimatu, ale również do zwiększania bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej. Rozwiązania nie muszą być skomplikowane. Wiele z nich jest w zasięgu ręki i w przystępnej cenie. Najważniejsze jest to, żeby miały potencjał, aby pomóc nam wszystkim zmniejszyć zużycie energii i rosnące rachunki za energię. Od tego będzie zależało, czy utrzymamy produkcję przemysłową we Europie, czy też nie” – powiedział Marcin Wasilewski, Prezes EIT InnoEnergy Central Europe. 

“Program GreenTECH stworzony przez obie firmy tworzy idealną synergię – EIT InnoEnergy jest czołowym europejskim inwestorem w zielone startupy, a OVHcloud pokazuje, że firma technologiczna może prężnie rozwijać się z poszanowaniem środowiska. Warto również podkreślić europejski rodowód obu firm i wspólny cel – zielona transformacja Europy, której wizję chcemy realizować poprzez wspólne działania. Pragniemy pokazać, że taka kooperacja może również wnieść wartość do świata startupowego” – uzupełnia Natalia Świrska-Załuska, Startup Program Manager w regionie Europy Środkowo – Wschodniej w OVHcloud.

Rozwój technologii, w tym sztucznej inteligencji, może przynieść zmiany, których potrzebujemy, aby osiągnąć kolejny poziom. Dostępność danych jest pierwszym i najważniejszym warunkiem umożliwiającym wykorzystanie sztucznej inteligencji. Wykorzystanie algorytmów AI i zasilenie ich punktami danych, które zbieramy z procesów, maszyn czy budynków, pozwala na stworzenie cyfrowej repliki, będącej dokładną reprezentacją miejsca, z którego dane zostały zgromadzone.

“Warto również podkreślić, że sektor nowych technologii odpowiada za około 5-9% światowego zużycia energii i ponad 2% całkowitej emisji CO2, czyli więcej niż na przykład cały przemysł lotniczy” – podkreśla Natalia Świrska-Załuska.

“Istotne również będzie pokazanie, jak umiejętnie kapitalizować dostępne już rozwiązania. Słowem, jak wykorzystać nisko wiszące owoce, które mogą przynieść wymierne korzyści przy ograniczonych inwestycjach tu i teraz. Prawdziwym wyzwaniem jest przeniesienie ich na wyższy poziom” – dodaje Marcin Wasilewski.

Energetyka wiatrowa zyskuje na świecie coraz większą popularność. Obserwujemy ogromny rozwój szczególnie technologii offshore, czyli turbin wiatrowych na morzach. Kryzys energetyczny otwiera przed potocznie zwanymi „wiatrakami” nową drogę rozwoju. Już niedługo turbiny wiatrowe mogą znaleźć większe zastosowanie także w gospodarstwach domowych.

Polscy naukowcy pracują nad rozwiązaniem przydomowej turbiny wiatrowej o pionowej osi obrotu. Wszystko za sprawą projektu realizowanego w ramach konsorcjum przez Politechnikę Łódzką we współpracy z partnerami biznesowymi z Polski oraz Turcji. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz Rada ds. Badań Naukowych i Technologicznych na opracowanie przyznała uczelni 300 tysięcy euro.

Politechnika zgodnie z założeniami ma zaprojektować turbinę o nazwie Ninlin i przetestować prototyp w miejskich warunkach. Technologia zakłada, iż turbina prócz standardowego napędzania poprzez wiatr będzie zasilana również dzięki podmuchami wywołanymi przez przejeżdżające w pobliżu pojazdy. Za podstawę projektu przyjęto technologię tureckiej turbiny Enlil, którą Turcy z powodzeniem lokalizują w nietypowych miejscach jak przy plażach, czy ulicach. Takie rozwiązanie znakomicie sprawdza się na obszarach o niewielkiej przestrzeni, co znacznie zwiększa szanse powodzenia projektu i rozpowszechnienia technologii wśród przedsiębiorców, ale i indywidualnych odbiorców.

#OZE #turbinawiatrowa #energetykawiatrowa #energia #środowisko #technologie #innowacje

Schneider Electric, lider w dziedzinie cyfrowej transformacji zarządzania energią i automatyki, opublikował wyniki badania, z którego wynika, że prawie 9 na 10 konsumentów na świecie (86 proc.) uważa, że zmiany klimatyczne doprowadzą do wzrostu rachunków za energię, a jednostki powinny odgrywać większą rolę w kwestii zmian klimatycznych.

Kluczowe wnioski z badania konsumenckiego:

• 7 na 10 (72 proc.) konsumentów uważa zmniejszenie śladu węglowego za swój obowiązek
• ponad połowa zapytanych (55 proc.) przywiązuje wagę do tego, aby ich domy stały się miejscami o zerowej emisji netto
• ponad połowa (55 proc.) uważa, że odpowiedzialność za przeciwdziałanie zmianom klimatu spoczywa na każdym człowieku

„W obliczu rosnących cen energii i wyższych niż kiedykolwiek kosztów życia, w połączeniu z coraz większą liczbą urządzeń i pojazdów elektrycznych na drogach, zarządzanie energią stało się obecnie jednym z największych obszarów zainteresowania konsumentów, przedsiębiorstw i instytucji rządowych. Wyniki badania pokazują, że choć wiele osób chce wprowadzenia zmian, to są one pesymistycznie nastawione do tezy, że jeden człowiek może coś zmienić. Przyszłość naprawdę jest w naszych rękach. Dzięki nowoczesnym technologiom zarządzania energią w domu (home energy management), mieszkania stają się bardziej zrównoważone. Największą barierą dla zmian jest obecnie nasz sposób myślenia. Stworzyliśmy psychologiczne blokady, które powodują, że uchylamy się od odpowiedzialności za podjęcie działań. Wyniki badania wskazują jednak, że w miarę jak przyjmujemy rozwiązania cyfrowe do walki z „niewidzialnym wrogiem”, zastępując paliwa kopalne inteligentną, czystą energią elektryczną, możemy dostrzec, jak znacząco przyczyniamy się do globalnej walki o zdrowszą planetę. Co ważne, powinniśmy mieć możliwość czynienia dobra dla środowiska bez uszczerbku dla naszego komfortu.” – mówi Jaap Ham, profesor nadzwyczajny w dziedzinie inżynierii przemysłowej i nauk o innowacjach na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven, ekspert, który konsultował wyniki raportu.

Konsumenci szukają urządzeń typu smart home, aby poprawić efektywność energetyczną w domu

Badanie Schneider Electric pokazuje również, że współcześni konsumenci chcą prowadzić zrównoważony styl życia, traktując efektywność energetyczną mieszkania jako swój priorytet tj.:

• 40 proc. respondentów uważa, że technologia smart home pomoże uczynić dom bardziej zrównoważonym
• ponad połowa (54 proc.) oczekuje, że ich nowy dom lub mieszkanie będzie wyposażone w urządzenia typu smart home, co stanowi wzrost o 13 p.p. w stosunku do badań sprzed 2 lat
• gospodarstwa domowe są skłonne wydać średnio 1 691 euro w ciągu najbliższych 12 miesięcy na zwiększenie energooszczędności domu – obecni posiadacze tego typu urządzeń, którzy prawdopodobnie już dostrzegli korzyści płynące z zastosowania inteligentnych technologii i włączyli je do swojego stylu życia, są skłonni wydać nawet dwa razy więcej
• inteligentne oświetlenie i inteligentne termostaty są obecnie w pierwszej trójce najczęściej kupowanych inteligentnych urządzeń

Schneider Electric liderem innowacji w dziedzinie inteligentnych i zrównoważonych domów

„W dobie kryzysu energetycznego konsumenci muszą mieć jak największą kontrolę nad tym, jak energia jest produkowana, przechowywana i dystrybuowana w domu w kontekście zrównoważonego rozwoju i rachunków za energię. Dobra wiadomość jest taka, że istnieją rozwiązania technologiczne takie jak Wiser, które pomagają konsumentom prowadzić bardziej zrównoważone życie i odgrywają znaczącą rolę w osiąganiu celów związanych z zerową emisją netto. Nasze badania pokazują, że konsumenci coraz lepiej rozumieją, w jaki sposób mogą poprawić zarządzanie energią w swoich domach i że technologia smart home może im pomóc w zwiększeniu efektywności energetycznej. Następnym krokiem jest wdrożenie tej wiedzy, póki nie jest za późno.” – podkreśla YiFu Qi, Executive Vice-President pionu Home and Distribution w Schneider Electric.

„Przed uruchomieniem Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów (ZTPO) niemal 100% ciepła w sieci MPEC SA pochodziło ze spalania paliw kopalnych. W obecnych czasach ich ceny wzrosły i wciąż wzrastają, co niewątpliwie wpłynie na znaczny wzrost kosztów ogrzewania”. – mówi Tadeusz Trzmiel, prezes Zarządu KHK SA.

Koszty przetwarzania odpadów nie są tak wrażliwe na zmiany cen podstawowych nośników energii – węgla i gazu. Co istotne, KHK SA jako właściciel ZTPO nie jest objęty systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, nie uiszcza więc z tego tytułu opłaty. Nie ma uzasadnienia do podniesienia w tym roku taryfy dla ciepła produkowanego w Ekospalarni – mieszkańcy zatem nie zapłacą w 2022 roku więcej za energię z odpadów będącą częścią składową ciepła sieciowego. Spółka nie podniesie też w tym roku cen sprzedaży prądu produkowanego w Ekospalarni.

Już dzisiaj KHK SA, właściciel ZTPO, poprzez wzmacnianie niezależności energetycznej miasta w dostrzegalnym zakresie wpływa na stabilizację cen ciepła w Krakowie. – „Ostateczna cena ciepła oczywiście w większości będzie zależała od wzrostu cen paliw kopalnych spalanych w elektrociepłowni PGE Energia Ciepła i elektrowni CEZ Skawina czyli głównych dostawców energii dla Krakowa. Ale rosnący udział w tym rynku Ekospalarni to nie tylko bezpieczeństwo energetyczne, którego znaczenie wzrosło przy niedoborach w zaopatrzeniu w węgiel, ale również gwarancja łagodzenia skutków ekonomicznych kryzysu energetycznego, który trwa i nie wiadomo kiedy się skończy.” – dodaje T. Trzmiel.

„Ekospalarnia dostarczała w ostatnich latach średnio około 12% ciepła do sieci miasta Krakowa. Po zakończeniu już rozpoczętej inwestycji w instalację odzysku ciepła ze spalin udział ten od przyszłego roku wzrośnie o kolejnych kilka procent.” – mówi Tadeusz Trzmiel. Warto dodać, że uruchomienie tej instalacji przyczyni się do produkcji dodatkowych ilości energii cieplnej o 243 TJ (24% więcej niż obecnie) i energii elektrycznej (o ok. 1,8 GWh), bez konieczności spalania większej ilości odpadów. Ponadto, uzyskane zostaną oszczędności wody (ok. 50 tys. m³) w wyniku zagospodarowania odzyskanego kondensatu.

Ekospalarnia Kraków należy do grona najnowocześniejszych zakładów tego typu w Europie. Ten strategiczny dla Krakowa zakład pracuje już prawie 6 lat przekształcając w prąd i ciepło ok. 230 tys. ton odpadów rocznie. Koszt budowy zakładu wyniósł 666 mln zł netto, a dofinansowanie ze środków Funduszu Spójności wyniosło 55,8% kosztów kwalifikowanych.

Perowskity to grupa materiałów doskonale nadających się do produkcji ogniw fotowoltaicznych. Charakteryzują je nawet lepsze właściwości do stosowania w branży fotowoltaicznej, niż obecnie wykorzystywany krzem. W przeciwieństwie do krzemu minerał pozwala na wykonanie cienkich, lekkich oraz elastycznych ogniw słonecznych, dlatego uważane są one za przyszłość energetyki słonecznej. Ponadto wykazują się dużą wydajnością nawet w nienaturalnym świetle. Wynalazek stanowi dumę Polaków, gdyż dokonanie przełomowego odkrycia perowskitów przypisywane jest naszej rodaczce Olgi Malinkiewicz. Jej firma Saule Technologies jest pierwszą na świecie, która skomercjalizowała technologię perowskitów.

Firma prócz rozwoju technologii perowskitów, bierze pod uwagę jej późniejszą utylizację. Każde rozwiązanie posiada określoną żywotność, stąd nieuniknione jest znalezienie odpowiedzi na pytanie – co zrobić z nimi w przyszłości?. Jak twierdzi współzałożycielka Saile Technologies, w Niemczech znajduje się firma pracująca już n ad recyklingiem ogniw perowskitowych. Proces ten z uwagi na niższe temperatury przy ich otrzymywaniu ma być prostszy i tańszy, niż w przypadku ogniw krzemowych . Pozwoli również odzyskać liczne składniki nadające się do ponownego wykorzystania, jak np. folie barierowe.

Przedstawiciele polskiej firmy Saule Technologies prowadzą rozmowy na temat możliwości budowy swojej nowej fabryki na terenie Japonii. Przedsiębiorstwo ma ambitne plany posiadania fabryk na każdym kontynencie. To przyniesie im szansę zostania globalną marką, rozpoznawalną na całym świecie i konkurującą ze światowymi koncernami. Do tej pory zajmujący się perowskitami startup był już wymieniony wśród gigantów, jak Toshiba oraz Panasonic, co jest niezwykłym wyróżnieniem dla jeszcze stosunkowo małej, polskiej firmy, ale i ogromną szansą na dalszy rozwój. Saule Technologies posiada ogromne predyspozycje, by osiągnąć nieprawdopodobny sukces i stać się jednym z światowych liderów w branży energetycznej.

#perowskity #energetyka #energia #innowacje #technologie #OZE

Ekospalarnia produkuje 90 GWh, z tego ok. 33 proc. zużywana jest na potrzeby własne. Pozostałe 67 proc. wysyła do sieci. Dodatkowo Eko spalarnia produkuje ponad 1 mln GJ energii cieplnej. Dzięki Ekospalarni mieszkańcy Krakowa mają prąd i ciepło a przy okazji utylizację rocznie 220 tys. ton odpadów!

„Tegoroczny postój jest dla nas nieco większym wyzwaniem niż dotychczasowe ze względu na prowadzoną inwestycję odzysku ciepła ze spalin. Realizowane są prace budowlano-montażowe, które mogą być wykonane tylko w czasie, kiedy zakład nie pracuje.” – mówi Wojciech Wróbel, dyrektor Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie. Jak dodaje, prace zostały zaplanowane tak by w ich trakcie najważniejsze elementy nowej instalacji zostały włączone do istniejącego układu, a dalsze prace odbywały się bez potrzeby ponownego zatrzymywania linii technologicznych. To znacznie ułatwi dalsze prace, a oddanie do użytku nowej, zwiększającej produkcję energii instalacji planowane jest na połowę 2023 roku.

„Bezpieczeństwo zarówno sanitarne jak i energetyczne Krakowa jest dla nas niezwykle istotne, zwłaszcza w obliczu kryzysu energetycznego i nadchodzącej zimy nie możemy sobie pozwolić na przerwy w pracy.” – podkreśla dyrektor Wojciech Wróbel. Ciekawostką tegorocznego przeglądu jest prowadzona modernizacja stacji redukcyjno-schładzającej pary wodnej. Inwestycja ta, to tak naprawdę przygotowanie do przeglądu w 2023 roku, kiedy planujemy gruntowny remont turbiny, pierwszy od uruchomienia Ekospalarni w 2016 roku. Stacja ta pozwoli na spalanie odpadów i produkcję ciepła bez konieczności pracy turbiny, której remont potrwa blisko miesiąc – podsumowuje Wojciech Wróbel.

Coroczne przeglądy okresowe są standardem eksploatacyjnym dla wszystkich pracujących spalarni, zarówno w Polsce jak i za granicą. Ekospalarnia Kraków ponownie pełną parą ruszy już 18 września br.

Przyjęta 2 września 2022 r. ustawa o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw zakłada dodatki finansowe dla kolejnych źródeł ciepła. Dopłaty przewidziane są dla urządzeń opartych o biomasę, skroplony gaz LPG oraz olej opałowy. Ponadto uchwalony dokument uściśla warunki otrzymania dodatku węglowego. Zgodnie z nowymi zasadami jedna wypłata przysługuje na jedno gospodarstwo.

Dla kogo dodatek?

Na jednorazowy dodatek mogą liczyć gospodarstwa domowe, których głównym źródłem ciepła jest kocioł, kominek, koza, ogrzewacz powietrza, piecokuchnia, trzon kuchenny lub piec kaflowy na biomasę, czyli pellet drzewny, drewno kawałkowe, brykiet drzewny, słoma, czy zboża. W ramach uprawnionych do dopłat znajdują się również obiekty ogrzewane poprzez kocioł olejowy oraz gazowy zasilany skroplonym gazem LPG. Kluczowym warunkiem otrzymania dodatku jest potwierdzenie wpisu lub zgłoszenia źródła ogrzewania do centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Wysokość dopłat uzależniona jest od źródła ciepła. Odbiorcy grzejący kotłem na paliwo stałe zasilanym przez rożnego rodzaju biomasę mogą liczyć na dodatek w wysokości 3 tys. zł. W przypadku kotła na paliwo stałe, kominka, kozy, piecokuchni ogrzewacza powietrza, trzonu kuchennego, a także pieca kaflowego na drewno kawałkowe można spodziewać się 1 tys. zł. Natomiast 500 zł przysługuje w przypadku ogrzewania kotłem gazowym na skroplony gaz LPG, zaś 2 tys. zł przy kotle olejowym.

Jak informuje Minister Klimatu i Środowiska, Anna Moskwa – „Ustawa o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw wprowadza kompleksowe i najszersze rozwiązania wspierające mieszkańców domów i bloków oraz podmioty realizujące ważne zadania społeczne – m.in. szpitale, domy dziecka, organizacje, szkoły pozarządowe, noclegownie, OSP, warsztaty terapii zajęciowej i wiele innych”.

Ostateczny termin zakończenia składania wniosków zarówno dla dodatku węglowego, jak i pozostałych uwzględnianych źródeł przypada na 30 listopada 2022 r. Dokumenty należy składać do urzędu gminy. Zgodnie z informacjami podanymi przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska rozpatrzone będą do miesiąca.

#ciepło#ogrzewanie #dodatek #Polska #dopłata #węgiel #dofinansowanie #dotacje

Kanadyjska firma Oneka Technologies przedstawiła kolejną innowacyjną technologię – boje morskie, przeznaczone do jednoczesnego odsalania słonej wody oraz generowania energii z promieni słonecznych. Urządzenie w oparciu o proces odwróconej osmozy pozwala uzyskać wodę pitną, a źródło jego zasilania stanowią fale oraz Słońce, boje są zatem samowystarczalne i potrzebują wyłącznie sporadycznej konserwacji.

Zgodnie z opinią kanadyjskiego przedsiębiorstwa jedna boja jest w stanie przefiltrować w ciągu doby około 10 m³ wody, sprawując swoją funkcję nawet przez 15 lat. Urządzenia cechują się zdecydowanie większą efektywnością w przypadku zestawienia większej ich ilości w formie sieci. Boje są lokalizowane w odległości kilkuset metrów od linii brzegowej i wymagają podłączenia do sieci dystrybucji wody. Takie rozwiązanie umożliwia zastąpienie większych instalacji przeznaczonych do odsalania morskiej wody i pozwala uniknąć rocznie około 34 tysiące  kilogramów emisji dwutlenku węgla. dzięki wyeliminowaniu oleju napędowego będącego źródłem zasilania systemu.

Morze stanowi obecnie obszar intensywnego rozwoju systemów OZE, jak np. morskie farmy wiatrowe. Unikatowa technologia zaprezentowana przez Kanadyjczyków, jest kolejnym przykładem zastąpienia urządzeń opartych na zanieczyszczonych paliwach kopalnych przez ekologiczne odpowiedniki, które kierują globalną gospodarkę w kierunku bardziej ekologicznej i przyjaznej dla środowiska.

#OZE #innowacje #ekologia #technologia #fotowoltaika #energia

• Nowy fundusz Ignitis Group będzie inwestował w start-upy z sektora energii, e-mobilności i technologii klimatycznych w ich wczesnych i rozwojowych fazach
• Celem jest, aby niezależni inwestorzy stanowili co najmniej połowę inwestycji nowego funduszu
• Całkowita wartość funduszu powinna wynosić ponad 50 mln euro, a szacowany udział Ignitis Group to 25 mln euro przez cały okres działalności funduszu. Co najmniej połowa będzie dedykowana start-upom działającym na terenie Unii Europejskiej
• Ignitis Innovation Fund zainwestował już około 9,7 mln euro w 18 firm w ośmiu krajach

16 czerwca 2022 roku Ignitis Group ogłosiła międzynarodowy przetarg na menedżera nowego funduszu. Zostanie zawarta 10-letnia umowa na zarządzanie funduszem z opcją jej przedłużenia. Fundusz będzie zorientowany na inwestycje związane z technologiami energetycznymi. Całkowita wartość funduszu powinna wynosić ponad 50 mln euro, a Ignitis Group miałaby wnieść udział w wysokości 25 mln euro przez cały okres działalności funduszu. Należy podkreślić, że Ignitis Group planuje stopniowe inwestycje, przy czym największa część inwestycji przypadnie na okres pierwszych 4-5 lat.

„Ignitis Innovation Fund działa z sukcesem i zainwestował prawie wszystkie zaplanowane środki, nie będzie już prowadził inwestycji w start-upy. Nie możemy zwiększyć wielkości funduszu, ale widzimy strategiczną wartość, jaką wnosi on do Ignitis Group, dlatego zdecydowaliśmy się kontynuować inwestycje w nowe technologie poprzez nowy fundusz” – powiedział Paulius Kozlovas, szef działu innowacji w Ignitis Group.

Nowy fundusz będzie inwestował w start-upy, które działają w sektorach energii, e-mobilności i technologii klimatycznych w ich wczesnych i rozwojowych fazach. Co najmniej połowa inwestycji funduszu będzie dedykowana start-upom działającym na terenie Unii Europejskiej i krajów należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a pozostałe inwestycje będą mogły być zainwestowane w start-upy działające w USA, Wielkiej Brytanii, Izraelu, Kanadzie, Szwajcarii.

Ignitis Innovation Fund powstał w 2017 roku i jest zarządzany przez Contrarian Ventures. Zainwestował już około 9,7 mln euro w 18 firm w ośmiu krajach. Firmy te rozwijają nowe technologie w dziedzinie energii i e-mobilności, które mogłyby znaleźć zastosowanie w działalności Ignitis Group.  Fundusz zainwestował w start-upy wraz z 90 innymi współinwestorami, w tym tak znanymi międzynarodowymi korporacjami jak producent pojazdów Hyundai, gigant energetyczny Shell i Breakthrough Energy Ventures założona przez Billa Gatesa. Fundusz jest w dobrej kondycji finansowej, jego wartość aktywów na koniec pierwszego kwartału br. wyniosła 28,9 mln euro.

Ciepłe wody eksploatowane spod skorupy ziemnej od wieków wykorzystywane są do celów leczniczych, rekreacyjnych, a także podgrzewania i gotowania żywności. Większa część społeczeństwa zdecydowanie kojarzy wody termalne z relaksem, przynoszącym korzyści dla ciała i umysłu. W ostatnim czasie coraz większe znaczenie odgrywa geotermia również w zakresie sektora energetycznego.

Opublikowany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska „Wieloletni Program Rozwoju Wykorzystania Zasobów Geotermalnych w Polsce” daje pewność, że rozwój geotermii w kraju przyśpieszy tempa. Projekt zakłada wyznaczenie ścieżki wzmocnienia znaczenia wód termalnych, jako źródła energii odnawialnej do 2040 roku i z perspektywą do 2050 roku. Tzw. mapa drogowa w Polsce zakłada plany rozwoju polskiej geotermii z podziałem na dziewięć obszarów wyodrębnionych w dokumencie jako:

1. Wykorzystanie gruntowych pomp ciepła o mocy do 30 kW oraz sprężarkowych pomp ciepła w systemach o mocy ponad 200 kW.
2. Stworzenie w Polsce Krajowego Centrum Geotermii i Pomp Ciepła.
3. Wykorzystanie niskotemperaturowych zasobów energii geotermalnej w dwóch przedziałach do 45℃ oraz powyżej 45℃.
4. Wykorzystanie wysokotemperaturowych zasobów energii geotermalnej (powyżej 100℃) – instalacje kogeneracyjne wytwarzające energię elektryczną i ciepło.
5. Wykorzystanie wód podziemnych płytko występujących, kopalnianych, powierzchniowych i odpadowych.
6. Rozwój technologii Głębokich Otworowych Wymienników Ciepła.
7. Wdrożenie innowacyjnych technologii magazynowania ciepła w górotworze.
8. Stworzenie programu ubezpieczenia od ryzyka w projektach geotermalnych.
9. Wprowadzenie zmian legislacyjnych ułatwiających rozwój geotermii, a także promocja i edukacja w tym zakresie.

Źródło: gov.pl

#OZE #pompaciepła #energia #wodytermalne #ekologia

Jaki był powód Pana udziału w tej konferencji?

Piotr Dragan: Zaprosił mnie na to wydarzenie prof. Przemysław Litwiniuk, prawnik, nauczyciel akademicki i samorządowiec. Uznał on, że moje wieloletnie doświadczenie samorządowe w połączeniu z wykształceniem w dziedzinie odnawialnych źródeł energii mogą być ciekawym głosem w dyskusji. Celem spotkania była przede wszystkim wymiana informacji dotyczących kilku aspektów wytwarzania energii z OZE. Rozmawialiśmy na takie tematy, jak m.in. obowiązujące i planowane regulacje w przepisach prawa, finansowanie działań na każdym poziomie inwestowania w branży OZE i obszary niezbędnych zmian. Wszystko po to, by udział energii odnawialnej był coraz większy w zabezpieczaniu naszych energetycznych potrzeb.

Wielu ekspertów mówi, że te potrzeby będą rosły.

Zgadzam się z taką opinią. W tym miejscu zacytuję zdanie profesora Piotra Kacejki, byłego rektora Politechniki Lubelskiej, eksperta w dziedzinie elektroenergetyki. Pan Kacejko twierdzi, że należy dążyć do dywersyfikacji źródeł energii, a jej produkcja tylko z paliw kopalnych nie wystarczy. Nawet jeśli nie wyłączalibyśmy konwencjonalnych elektrowni węglowych, to i tak w ciągu najbliższych dziesięciu lat konieczne będzie dostarczenie energii z dodatkowych źródeł. Również one powinny być różnorodne, bowiem mogą być zawodne z uwagi na zależność np. od warunków atmosferycznych, od dostępu do jakiegoś rodzaju paliwa czy od koniunktury rynkowej. Uważam, że na OZE jesteśmy skazani.

Czy gmina Wisznice, którą kieruje Pan już czwartą kadencję, też skazana jest na OZE z uwagi na Pana zawodowe kwalifikacje i zainteresowania w tym obszarze? Oczywiście w znaczeniu jak najbardziej pozytywnym.

To dość daleko idący wniosek, może kiedyś ktoś zechce go zweryfikować. Uważam, że moje promowanie OZE w samorządach to głównie efekt świadomości ekologicznej i wiedzy, powiedziałbym, interdyscyplinarnej. Gmina Wisznice swoje pierwsze doświadczenia i zastosowania OZE zaczęła kilkanaście lat temu. W 2009 roku pięć gmin zawarło „Porozumienie partnerskie Gmin Doliny Zielawy”. Powstał projekt „Czysta energia w Dolinie Zielawy”, na którego dofinansowanie z programu RPO Województwa Lubelskiego gminy wspólnie wystąpiły do Urzędu Marszałkowskiego. Przedsięwzięcie o wartości 9,9 mln złotych uzyskało wsparcie z Unii Europejskiej wynoszące 8,4 mln złotych. Dzięki temu zainstalowaliśmy blisko tysiąca zestawów solarnych na terenie budynków prywatnych i komunalnych w gminach Rossosz, Podedwórze, Jabłoń, Sosnówka i, oczywiście, Wisznice. Pamiętam, że chętnych mieszkańców było więcej, niż samorządowych możliwości. W mojej gminie aż 550 gospodarstw złożyło deklarację przystąpienia do projektu, a założyliśmy w tamtym czasie 360 instalacji kolektorów słonecznych. Aktualnie realizujemy dwa projekty, również finansowane z RPO Województwa Lubelskiego, w finale których powstanie kolejnych 130 instalacji kolektorów słonecznych, prawie 200 instalacji fotowoltaicznych i 36 pieców na pellet lub zgazowujących drewno.

Duże społeczne zainteresowanie zapewne mobilizuje władze do następnych działań?

Zgadza się. Ważnym projektem była duża farma fotowoltaiczna, która powstała jako druga w Polsce. Pierwszą, jak pamiętamy, zbudowano w Wierzchosławicach. Przychód obu farm opiera się na cenie energii i systemie tzw. zielonych certyfikatów. Kiedy ich cena drastycznie spadła, inwestor w Wierzchosławicach poniósł ogromne straty. Nasza farma także balansowała na granicy opłacalności. Takie sytuacje pokazują, jak ważne są uregulowania systemowe. Bez działań i rozwiązań na tym poziomie nie wystrzelimy na wysokie pozycje w statystykach korzystania z odnawialnych źródeł energii, porównujących Polskę i inne kraje w Europie.

Czego, Pana zdaniem, powinny dotyczyć te rozwiązania?

W tej chwili największym problemem jest jakość linii przesyłowych. Jest ich z jednej strony za mało, a z drugiej te, które są, powinny być zmodernizowane. Magazyny energii są wciąż za drogie. Ale koniunktura jest dobra, bowiem energia drożeje bardzo mocno. To samo dotyczy opału. Właśnie ten aspekt ekonomiczny kieruje uwagę potencjalnych użytkowników w stronę technologii odnawialnych źródeł energii. Potrzebny jest wyraźny impuls finansowy, co rozumiem jako dofinansowywanie urządzeń OZE na wysokim poziomie procentowym, nawet w połowie. Według mnie dobrym źródłem mogą być Regionalne Programy Operacyjne czy Program Inwestycji Strategicznych „Polski Ład”. Warto promować także urządzenia hybrydowe, np. pompy ciepła z fotowoltaiką. Przy ich dofinansowaniu, taka inwestycja mniej „boli” finansowo. W ostatnim czasie gmina Wisznice otrzymała wsparcie z „Polskiego Ładu” właśnie na montaż w gminnym zakładzie opiekuńczo-leczniczym w Curynie pompy ciepła i modułów fotowoltaicznych o wartości przekraczającej 2 mln złotych. Przy rosnących cenach prądu i ogrzewania ta inwestycja zwróci się w ciągu kilku lat.

Jakie jest nastawienie mieszkańców do OZE?

Kiedy 10 lat temu zrodził się pomysł budowy farmy wiatrowej, mieszkańcy byli nieufni, pojawiały się nawet takie kontrargumenty, że wiatraki źle wpływają na niesienie jaj przez kury. Te głosy sprzeciwu pokazały, że istnieje bałagan informacyjny. Inicjatywa dojrzewała 10 lat. Obecnie mamy pomysł już na drugą farmę wiatrową i mieszkańcy teraz sami dopytują o możliwość wydzierżawienia działek. To normalne, że ludzie boją się o swoje zdrowie. Strach wynika jednak z niewiedzy. Tymczasem są badania obalające mity lub wskazujące konkretne, nieliczne dolegliwości, na które sąsiedztwo wiatraków może źle wpływać. Dzięki wspomnianym inwestycjom roczny wpływ do budżetu niedużej gminy Wisznice wynosi półtora miliona złotych. To niebagatelna kwota, a wkład w ochronę środowiska też jest istotny. Cieszę się, że młodzi ludzie są otwarci i także coraz więcej gmin podejmuje inwestycje w OZE. Jednym z celów konferencji w Obrzycku było zebranie danych o tym, jakich informacji potrzebują samorządy, by mógł powstać dla nich książkowy poradnik, takie kompendium niezbędnej wiedzy.

Z jakim konkretnie zagadnieniem naukowym mierzył Pan się w swojej pracy naukowej?

W mojej pracy doktoranckiej badałem skuteczność modułów fotowoltaicznych cienkowarstwowych w porównaniu z polikrystalicznymi. Dziesięć lat temu, np. w Hiszpanii i we Włoszech była rewolucja w tym zakresie. Wiele farm było zrobionych z modułów cienkowarstwowych, ponieważ są one bardziej odporne na wysokie temperatury i uważano wówczas, że w krajach o wysokich temperaturach technologia modułów cienkowarstwowych może wyprzeć technologię modułów polikrystalicznych. Tak się jednak nie stało i moduły polikrystaliczne zwyciężyły z uwagi na malejące ceny. Moje badania pokazały, że moduły cienkowarstwowe CIGS są skuteczniejsze, ale droższe w zakupie, co dyskwalifikuje budowę z nich wielkopowierzchniowych farm fotowoltaicznych. Ta technologia sprawdza się jednak np. na dachach. Moduły te są bowiem bardziej elastyczne.

Dziękuję za rozmowę.

Źródło zdjęć: Gmina Wisznice

#OZE projekt Wisznice #Piotr Dragan #wójt Wisznice #granty na OZE #Piotr Kacejko # Przemysław Litwiniuk #gminna farma fotowoltaiczna #dofinansowanie do farmy fotowoltaicznej # czysta energia w Dolinie Zielawy # moduły cienkowarstwowe CIGS #panele CIGS opinie #Wierzchosławice dług farmy #konferencja naukowa Obrzycko

W ostatnim czasie na tapecie jest energia, z naciskiem na Odnawialne Źródła Energii (OZE). To zrozumiałe, ponieważ wszystko opiera się na energii. Obecnie mieszkańcy Polski skupiają wiele uwagi na obniżce kosztów dotyczących prądu, ogrzewania i gazu. Branża OZE na polskim rynku przez ostatnie cztery lata odnotowała największa dynamikę rozwoju. Według ekspertów przez kolejne 20 lat ta branża dalej będzie się rozwijała, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dlatego warto iść w tym kierunku.

Czego potrzeba, żeby wejść do tej branży?

My, jako EkoEnergia Polska, szukamy specjalistów, niekoniecznie z dyplomami. Chodzi o osoby z doświadczeniem, z praktycznymi umiejętnościami. Stawiamy też na tych, którzy dopiero doświadczenie chcą zdobyć. Warunkiem jest jednak chęć nauki i rozwoju.

Dyplomy czy świadectwa kwalifikacji są jednak też potrzebne, czasami niezbędne

Tak, w wielu sytuacjach prawo wymaga dyplomów. Do tego potrzebne są ukończone studia branżowe, określony staż w zawodzie, potwierdzone dodatkowe kwalifikacje przed Izbą Inżynierów itd. Bez tego na przykład nie można kierować robotami budowlanymi, sporządzać i przedkładać dokumentacji dla różnorodnych instytucji – Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego, Urzędu Miejskiego, Starostwa Powiatowego czy zakładu energetycznego. Na innych stanowiskach również konieczne są dokumenty kwalifikacyjne. Chcąc montować instalacje fotowoltaiczne czy pompy ciepła potrzebny jest certyfikat instalatora OZE.

Branża OZE dynamicznie się rozwija. Ile w niej można zarobić?

Samodzielni, doświadczeni specjaliści są w stanie zarobić ok. 5-10 tys. zł netto. Wszystko oczywiście zależy od liczby realizacji czy zleceń, których podejmują się.

Mówimy o doświadczonych specjalistach, a jak to wygląda na starcie?

Trzeba przyznać, że na początku wynagrodzenia są niskie, czasem oscylują wokół najniższej krajowej. Musimy jednak pamiętać, że można szybko awansować. Rynek jest chłonny i daje duże możliwości szybkiego wybicia się. Po kilku miesiącach zarobki mogą iść w górę, a z kolejnymi miesiącami są coraz większe. W naszej firmie przyjmując młodych, traktujemy to jako inwestycję w człowieka. Premiujemy ich pracowitość, zaangażowanie i nastawienie na rozwój.

Czekacie, aż sami się zgłoszą, czy łowicie zdolny narybek?

Jesteśmy na tym polu aktywni, aktywnie stawiamy na młodych. Mamy m.in. klasy patronackie w technikach elektrycznych. Szukamy wybijających się uczniów. Umożliwiamy im odbycie praktyk, a w perspektywie zatrudnienie.

Czyli droga do branży OZE prowadzi przez wykształcenie technik elektryk?

Nie tylko. W tym zawodzie liczy się także wiedza z obszaru IT. Dużą i nieodzowną część tej pracy stanowi na przykład parametryzacja urządzeń. Tutaj nie do przecenienia są umiejętności informatyczne i kompetencje związane z nowoczesnymi technologiami.

W jakim konkretnie zawodzie można szybko błysnąć, wybić się, wyskoczyć ponad przeciętność? Jaka profesja ma perspektywy?

Analiza instalacji OZE. To bez dwóch zdań zawód przyszłości.

Na czym to polega?

Osoba wykonująca tę pracę zajmuje się diagnostyką instalacji, przeprowadza audyty, wykrywa usterki czy koryguje ustawienia. Uruchomiona i działająca instalacja może wymagać poprawek, dodatkowej konfiguracji, zdarzają się awarie. Trzeba umieć na to zareagować. Patrząc, jak szybko przybywa instalacji i urządzeń związanych z OZE, będzie rosło zapotrzebowanie na takie usługi.

Na co jeszcze warto zwrócić uwagę, na który sektor OZE?

Pompy ciepła to studnia bez dna. Brakuje specjalistów z tej dziedziny. Ogólnie branża sanitarna ma przed sobą dobrą przyszłość.

Jako podsumowanie, poproszę o krótki przepis na dobrą pracę

Od wielu lat w Polsce brakuje inżynierów. To się szybko nie zmieni. Na rynku w cenie są także osoby z umiejętnościami technicznymi, umiejące logicznie myśleć i skutecznie działać. Bez względu na to, na jakim szczeblu  pracuje się, najważniejszy jest rozwój osobisty. Trzeba stale doskonalić się i dokształcać, zaliczać kursy, szkolenia oraz studia. Konieczna jest także nauka na własną rękę, samodzielne szukanie nowinek, szukanie informacji, podpowiedzi czy inspiracji w rozmaitych publikacjach, w Internecie. Tutaj również nasza spółka EkoEnergia Polska w obszarze rozwoju osobistego wychodzi naprzeciw wszystkim, którzy chcą poszerzyć lub zdobyć nowe kompetencje OZE. W Kielcach mamy swoje Centrum Szkoleniowe EkoAkademia, w ramach którego szkolimy i certyfikujemy przyszłych instalatorów pomp ciepła i instalacji fotowoltaicznych, posiadając akredytację Urzędu Dozoru Technicznego w tym zakresie.
Zainteresowanych zapraszamy do rozmów z nami.

Dziękuję za rozmowę. 

Umowa stowarzyszeniowa IEA-Ukraina została podpisana przez niemieckiego Galushchenko – Ministra Energetyki Ukrainy, i Fatiha Birola – Dyrektora wykonawczego IEA, w obecności Mateusza Morawieckiego – Premiera Polski i Anny Moskwy – Polskiego Ministra Klimatu i Środowiska. Po ceremonii odbyła się również konferencja prasowa.

„Ukraina potrzebuje głębokiej reorganizacji dostaw energii oraz wsparcia w reformie infrastruktury energetycznej, aby zaspokoić potrzeby energetyczne swojego społeczeństwa i gospodarki. W tym zakresie nasza rola, jako państw członkowskich Międzynarodowej Agencji Energetycznej, najpotężniejszej międzynarodowej organizacji energetycznej, jest niezwykle ważna. Musimy zrobić wszystko, aby wesprzeć Ukrainę w tych zmianach i utrzymaniu bezpieczeństwa energetycznego” – zauważyła Minister Klimatu i Środowiska.

Głos zabrał również oczywiście Dyrektor Wykonawczy Międzynarodowej Agencji Energetycznej Fatih Birol, który zaznaczył, że świat przeżywa teraz pierwszy prawdziwie globalny kryzys energetyczny.
„Po tym, jak 24 lutego Rosja zaatakowała Ukrainę, nikt nie może mieć złudzeń co do zagrożeń związanych z rosyjskimi dostawami energii. Tydzień po rozpoczęciu inwazji MAE przedstawiła 10-punktowy plan, który ma zmniejszyć zapotrzebowanie na ropę i gaz. Podkreślamy w nim potrzebę maksymalizacji dostaw surowców energetycznych z innych źródeł, rozwój OZE i energii jądrowej oraz zwiększenie efektywności energetycznej w domach i firmach. Musimy oszczędzać energię tak bardzo jak to tylko możliwe. To będzie test europejskiej solidarności” – wyjaśnił.

Ukraina chce budować lepszy system energetyczny z wykorzystaniem innowacyjnych technologii. Zdaniem Ministra Ukrainy Germana Galushchenko członkostwo w MAE zapewni krajowi praktyczną wiedzę w kwestiach związanych z powojenną odbudową infrastruktury energetycznej i opracowaniem mechanizmów wspólnego działania.

Źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska – Gov.pl

Do laureatów trafił łącznie 1 mln zł na dalszy rozwój. Otrzymali także propozycje indywidualnego mentoringu, który może pomóc udoskonalić ich projekty.

„W pierwszej edycji Programu Grantowego aż 197 start-upów i młodych naukowców odpowiedziało na nasze wyzwanie. Bank poszukiwał rozwiązań, które wpłyną na poprawę efektywności energetycznej, zwiększą wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, czy pomogą w walce z zanieczyszczeniem powietrza. Tak duży odzew i zainteresowanie tym projektem są potwierdzeniem, że nasza inicjatywa to właściwy kierunek działań. Wspólnymi siłami, z wykorzystaniem technologii i innowacyjnych rozwiązań, możemy jeszcze lepiej zadbać o środowisko” – powiedziała Joanna Erdman, wiceprezes zarządu ING Banku Śląskiego.

Nagroda główna – 400 tys. zł trafiła do DAC (Dynamic Air Cooling) za innowacyjne urządzenie do chłodzenia, które pozwala znacząco zmniejszyć emisje CO2 z klimatyzacji. Na miejscu drugim znalazło się rozwiązanie zgłoszone przez Panel Wiatrowy, a jego autorzy otrzymają 300 tys. zł za opracowanie systemu pionowych turbin wiatrowych, które nie tylko produkują energię, ale mogą też pełnić funkcję ogrodzenia. Pomysłem, który spotkał się również z dużym uznaniem kapituły była zaproponowana przez SWG (Silesian Wind Generator) turbina wiatrowa z pionową osią obrotu, przeznaczona do użytku dla gospodarstw domowych. Autorzy otrzymali za nią grant w wysokości 150 tys. zł. Nagroda specjalna o wartości 150 tys. zł powędrowała do Luminos Zielona Energia za panele fotowoltaiczne z sześciennych brył, które zwiększają efektywność produkcji energii z promieni słonecznych.

Jesienią ma zostać uruchomiona druga edycja programu, który nastawiony jest na wsparcie projektów z obszaru zrównoważonego rozwoju. Zagadnienia dotyczące energii wiatrowej, fotowoltaiki, pomp ciepła czy transformacji energetycznej to wyzwania, z którymi mierzy się współczesny świat. Na tapecie ma je także Unia Europejska.

W pierwszym półroczu pracami Rady UE kierowała Francja. Z kolei w styczniu 2023 r., pałeczkę po naszych południowych sąsiadach przejmie Szwecja. Ta trójka realizuje długoterminowe cele, do których należą: Ochrona obywateli i wolności; Promowanie nowego modelu wzrostu i inwestycji dla Europy, opartego na zrównoważonym zielonym wzroście i wzmocnieniu suwerenności przemysłowej i cyfrowej UE; Budowa ekologicznej i sprawiedliwej społecznie Europy; Globalna Europa. Każde państwo ma także swoje priorytety. Te wyznaczone przez Czechy to: Zarządzanie kryzysem uchodźczym i powojenna odbudowa Ukrainy; Bezpieczeństwo energetyczne; Wzmocnienie zdolności obronnych Europy i bezpieczeństwa cyberprzestrzeni; Strategiczna odporność gospodarki europejskiej; Odporność instytucji demokratycznych.

Prezydencja czeska położy m.in. nacisk na kwestie bezpieczeństwa energetycznego wspólnoty. Skupi się też na przyspieszonym wdrożeniu unijnego planu REPowerEU.

„UE nie może być w pełni uzależniona od krajów, które bezpośrednio zagrażają jej bezpieczeństwu i dlatego musi przełamać swoją zależność od rosyjskiego gazu, ropy i węgla” – podkreślają Czesi.

W najbliższych sześciu miesiącach kluczowe będą też kwestie związane z rozwojem OZE, poprawą efektywności energetycznej czy dekarbonizacją przemysłu. Nie zabraknie prac nad odejściem od gazu ziemnego, rozbudową infrastruktury produkcji i magazynowania wodoru, a także jego szerszego wykorzystania. To alternatywne paliwo sprawdza się m.in. w transporcie publicznym.

 „Chciałabym, aby czeska prezydencja skupiła się na wzmocnieniu odporności UE, a także zapewnieniu, by cyfrowa i zielona transformacja odbywały się w sposób sprawiedliwy społecznie” – stwierdza Radka Maxova, czeska eurodeputowana z frakcji S&D.

Ambitnych celów klimatycznych nie da się osiągnąć z pominięciem pakietu Fit for 55, więc prace nad jego szczegółowymi zapisami też zajmą ważne miejsce podczas czeskiej prezydencji.

 „Niezbędne jest, abyśmy mieli zjednoczoną, silną odpowiedź UE dla Rosji, ale także nadal pomagali Ukrainie, zarówno finansowo, jak i politycznie. Kluczowymi wyzwaniami będą zapewnienie niezależności energetycznej oraz przeciwdziałanie wzrostowi cen energii i żywności” – podkreśla Dita Charanzova z frakcji Renew.

„Europa jako zadanie: przemyśleć, odbudować, wzmocnić” – tak brzmi motto czeskiej prezydencji. Jak widać po zapowiedziach i oczekiwaniach, będzie to zadanie bardzo wymagające.

Zdjęcie: www.eu2022.cz

Aktualnie elektrownie wiatrowe mogą powstawać wyłącznie na terenie, na którym obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dopuszczający tego typu inwestycje. Ten przepis się nie zmieni. Możliwe jednak będzie ustawianie wiatraków bliżej zabudowy niż odległość wynosząca dziesięciokrotność wysokości wiatraka. Teraz minimalny dystans będzie musiał wynieść 500 m.

Podstawą dla określania odległości elektrowni wiatrowej od zabudowań mieszkalnych będą m.in. wyniki przeprowadzonej strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (SOOŚ), wykonywanej w ramach MPZP. W SOOŚ analizuje się m.in. wpływ emisji hałasu na otoczenie i zdrowie mieszkańców. Identyczna minimalna bezwzględna odległość bezpieczeństwa będzie dotyczyć lokalizowania nowych budynków mieszkalnych w odniesieniu do istniejącej lub planowanej elektrowni wiatrowej. Co ważne, władze gminy nie będą mogły odstąpić od wykonania SOOŚ dla projektu MPZP, który uwzględnia elektrownię wiatrową.

Tak jak dotąd, elektrowni wiatrowych nie będzie można stawiać w granicach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000.

Nowelizacja ma pozwolić na rozwój energetyki wiatrowej, zwiększenie produkcji prądu z OZE, a tym samym poprawę bezpieczeństwa energetycznego. Umożliwi także stawianie budynków mieszkalnych bliżej funkcjonujących wiatraków, o co często zabiegali mieszkańcy gmin, w których takie urządzenia się znajdują.

„Rząd przyjął projekt likwidujący zasadę 10H, która uniemożliwiała rozwój energetyki wiatrowej. Po raz kolejny PiS w „bohaterski” sposób rozwiązuję problem, który sam stworzył 5 lat temu. Zmarnowano 5 lat na dynamiczny rozwój OZE w Polsce oraz tańszą energię dla Polek i Polaków. Czas również odblokować ponownie rozwój fotowoltaiki, którą rząd postanowił zabić ostatnimi zmianami. Mój projekt ustawy w tej sprawie wpłynął do Sejmu 4 marca 2022 r., czas na jego rozpatrzenie. https://top-oze.pl/zieloni-chca-odblokowac-oze/ Nie możemy dłużej czekać z uwolnieniem pełnego potencjału odnawialnych źródeł energii w Polsce” – skomentowała Małgorzata Tracz z Partii Zieloni.

Nowe przepisy dotyczące energetyki wiatrowej musi przegłosować parlament i podpisać prezydent. Będą mogły wejść w życie po 30 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Dyrektywa Unijna została powołana do życia w 2018 roku. Jej ogólne cele to redukcja zużycia energii, udoskonalenie techniczne, stosowanie technologii elektooszczędnych oraz promowanie energii pochodzącej z OZE. Wszystkie te działania mają na celu jedno. Zredukować emisję CO2 i uniezależnić państwa członkowskie od energii pochodzącej ze źródeł kopalnych. Dodatkowo dyrektywa ma promować bezpieczeństwo dostaw taniej, zielonej energii.

Nowe cele

W lipcu 2021 roku zostały zatwierdzone i wprowadzone nowe unijne przepisy klimatyczno-energetyczne „Fit For 55”, które zakładają, że do końca 2050 roku zostanie osiągnięta neutralność klimatyczna, a do 2030 roku nastąpi zmniejszenie emisji CO2 o 55 procent w porównaniu do roku 1990.

Aby osiągnąć tak ambitne cele, Rada Unii uzgodniła, że państwa członkowskie muszą zwiększyć swoje wkłady w zintegrowany plan energetyczno – klimatyczny w latach 2023 i 2024. Zaznaczyła, że niezbędne jest zmniejszenie zużycia energii na szczeblu UE do 2030 roku o 36 procent w przypadku zużycia energii końcowej i o 39 procent energii pierwotnej w odniesieniu do roku 2020.

Zużycie energii końcowej obejmuje użytkowników końcowych, a pierwotna to ta, która wykorzystywana jest do produkcji i dostawy. Nowy plan przewiduje także zmniejszenie zużycia energii w przypadku sektora publicznego o 1,7 procent.

40 procent wykorzystanej energii do końca 2030 roku ma pochodzić już ze źródeł odnawialnych.

Idea wznoszenia farm wiatrowych wykorzystujących energię wiatru na morzach w stosunku do jej odpowiedników na lądach, pozwala na uzyskanie większej efektywności pracy turbin, na co ma istotny wpływ większa stabilność oraz siła wiejącego wiatru. Ponadto „wiatraki” stawiane na obszarach morskich nie są ograniczane technologicznie, przez co urządzenia te mogą być zdecydowanie większych rozmiarów.

Jeden z liderów na rynku farm wiatrowych – firma OX2 stara się o uzyskanie pozwolenia na budowę farmy wiatrowej na Morzu Bałtyckim. OX2 to europejski deweloper, który aktywnie działa w obszarze OZE na rynku m.in. skandynawskim, hiszpańskim, francuskim, włoskim, a od kilku lat również na polskim. Wraz z końcem pierwszego kwartału bieżącego roku firma posiadała projekty z branży energetyki odnawialnej w Szwecji o mocy 11,7 GW. Ich nowa inwestycja o nazwie Aurora, zakłada moc 5,5 GW, a jeśli zostanie pozytywnie rozpatrzona szwedzka firma wybuduje największą dotychczas morską farmę wiatrową.

Największą inwestycją w turbiny wiatrowe na morzu jest zlokalizowana na Morzu Północnym Hornsea, należąca do międzynarodowej firmy Ørsted. Mimo ogromnej mocy całkowitej wynoszącej 7,5 GW oficjalnie złożona jest z czterech oddzielnych farm. Tytuł największej pojedynczej morskiej farmy wiatrowej, należy zatem do budowanej u wybrzeżu Wielkiej Brytanii Dogger Bank, charakteryzującej się mocą 4,8 GW. Inwestycja ma zostać ukończona do 2026 r.  Jeśli szwedzka Aurora uzyska pozwolenie na budowę odbierze miano największej swojej poprzedniczce.

Zgodnie z projektem Aurora zostanie zainstalowana w obrębie szwedzkiej strefy ekonomicznej i będzie oddalona ok. 20 km od Gotlandii oraz 30 km od wyspy Olandia. Inwestycja złożona będzie z turbin wiatrowych w ilości do 370 sztuk o wysokości nawet 370 metrów i wymaga 18 miliardów dolarów nakładu. Jeśli przedsięwzięcie zostanie zrealizowane wyprodukuje rocznie ok. 24 TWh, co mogłoby zaspokoić zapotrzebowanie na energię elektryczną ok. 5 milionów gospodarstw domowych i stanowi ok. 17% całkowitego zużycia prądu na terenie Szwecji.

Projekt realizacji morskiej farmy wiatrowej Aurora na Morzu Bałtyckim przewiduje rozpoczęcie budowy w 2028 r. a zgodnie z oczekiwaniami już w 2030 r. będzie mogła pochwalić się rozpoczęciem produkcji energii elektrycznej.

Światowe Forum Miejskie (World Urban Forum – WUF) to międzynarodowa konferencja organizowana przez ONZ-Habitat. Poświęcona jest rozwojowi miast. Odbywa się co dwa lata i gości przedstawicieli rządów, regionów, miast, organizacji pozarządowych czy instytucji finansowych. W tym roku miała jedenastą odsłonę. Wcześniej WUF gościło m.in. w Barcelonie, Vancouver, Rio De Janeiro, Kuala Lumpur czy Abu Zabi.

„W WUF11 osobiście uczestniczyło ponad 10 tys. osób ze 174 państw i ponad 6 tys. osób, które były z nami online. Dzięki temu byliśmy dostępni niemal w każdym zakątku świata” – podkreśliła wiceminister funduszy i polityki regionalnej Małgorzata Jarosińska-Jedynak.

„Po zakończeniu WUF patrzę w przyszłość optymistycznie. Wierzę, że mamy teraz więcej siły, by podjąć realne działania, by w naszych miastach żyło się lepiej” – komentowała Maimunah Mohd Sharif, dyrektor wykonawcza UN-Habitat.

Ambitne cele

„WUF to swoista lekcja dla zarządzających miastami, dotycząca tego, jak je rozwijać, żeby coraz bardziej były przyjazne dla mieszkańców i przygotowane na różne sytuacje, jakich ostatnio doświadczyliśmy, takie jak pandemia czy konflikty  zbrojne w różnych częściach świata. Wszyscy, którzy przybyli do Katowic, mieli szansę zobaczyć transformację miasta  – jedną z największych w tej części Europy. Odbyła się ona dzięki mieszkańcom i została doceniona przez gości z różnych stron świata” – podkreśla Marcin Krupa, prezydent Katowic.

Tematy, na które dyskutowano podczas Forum, zebrano w siedem głównych bloków: Miasta sprawiedliwe; Zielona przyszłość miast; Innowacje i technologie; Budowanie odporności miast; Planowanie i zarządzanie miejskie; Przyszłość gospodarki i finansów miejskich; Reagowanie na kryzysy i odbudowa miast.

Konkluzje i pojawiające się pomysły mają pomóc w osiągnięciu 17 celów zrównoważonego rozwoju, wytyczonych przez ONZ. Jednym z nich jest „Czysta i dostępna energia”. Jego realizacja ma zapewnić wszystkim dostęp do źródeł stabilnej, zrównoważonej i nowoczesnej energii po przystępnej cenie. Jakie to ogromne wyzwanie, pokazują dane ONZ. Ok. 3 mld ludzi na świecie nie ma dostępu do czystego paliwa do gotowania i jest narażonych na niebezpieczny poziom zanieczyszczenia powietrza. Prawie 1 mld ludzi żyje bez elektryczności, a połowa z nich zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską. Co prawda w ostatnim dziesięcioleciu rozwinęło się pozyskiwanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł – wody, słońca i wiatru, a stosunek zużywanej energii na jednostkę PKB zmniejsza się, to daleko jeszcze do rozwiązania tego problemu. Gospodarka energetyczna Afryki wymaga pilnych i szybkich inwestycji. https://top-oze.pl/energetyczny-kryzys-motorem-zmian-w-afryce/

Deklaracja Katowicka

Podczas Forum, europejskie metropolie zrzeszone w sieci European Metropolitan Authorities (EMA) podpisały deklarację o współpracy na rzecz rozwoju obszarów miejskich. Zdecydowały się na to m.in. obszary metropolitalne: Barcelony, Brukseli, Oslo, Helsinek, Turynu, Porto, Paryża, Montpellier i Wiednia. Dokument koncentruje się na pięciu celach: wsparciu dla Ukrainy, zarządzaniu metropolitalnym, zasobach i infrastrukturze, zmianach klimatycznych, współpracy i wymianie międzynarodowej. Podpisując deklarację, przedstawiciele europejskich władz metropolitalnych zobowiązali się do podjęcia wszelkich działań w celu wypełnienia przyjętych kluczowych punktów.

Podkreślili m.in. pilną potrzebę przemodelowania źródeł energii, szybkie odchodzenie od paliw kopalnych, sprowadzanych m.in. z Rosji, a także oparcie się na OZE. Poparli także unijny plan REPowerEU https://top-oze.pl/panstwa-ue-pod-rygorem-repowereu-powodem-kolejnych-zakazow/ Odnieśli się również do kwestii rozwoju transportu publicznego, który w odpowiedzi na wyzwania klimatyczne powinien być w większym stopniu zasilany paliwami alternatywnymi. https://top-oze.pl/autobusy-wodorowe-wjezdzaja-do-polskich-miastach/

Zielona energia i jej pomysłowe wykorzystanie to przyszłość miast. Dobre przykłady można było znaleźć w Katowicach. I tak np. obiekt, w którym odbywały się główne wydarzenia był w pełni zasilany odnawialnymi źródłami energii. W trakcie trwania Forum wszystkie rośliny podlewano uzdatnionymi skroplinami z klimatyzatorów.

Firmy na polskim rynku są świadome i chętniej wybierają ekologiczne rozwiązania. Pierwszą, główną przyczyną jest ekonomia. Wybór tańszej energii pochodzącej ze źródeł OZE pozwala obniżyć rachunki, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze, przeznaczyć na inne działania.

Inną potrzebą stała się chęć dbania o środowisko oraz większa świadomość społeczna. Coraz więcej klientów wybiera ekologiczne produkty lub marki, które stawiają na zieloną koncepcję. Idąc tą drogą, Floslek postawił na strategię, pod nazwą Ekokrokifloslek.

Floslek i jego nowa strategia

„W Laboratorium Kosmetycznym FLOSLEK każdą decyzję podejmujemy w duchu odpowiedzialności za stan środowiska, a wszystkie nasze inicjatywy mają być impulsem, uruchamiającym podobne działania w naszym otoczeniu. Chcemy się rozwijać, ale w sposób odpowiedzialny, w ramach Zasad Zrównoważonego Rozwoju” – możemy przeczytać na stronie firmy. Laboratorium opracowało kilkuletni plan strategiczny, a zmiany zaczęło od energii. Floslek postawił na panele fotowoltaiczne. Do 2025 roku chcą obniżyć pobór energii ze źródeł nieodnawialnych do minimum.

 Floslek, a panele

Od wiosny 2022 roku laboratorium korzysta już z energii pochodzącej z OZE. Firma zainstalowała panele, które mają zaspokoić 20 procent ich rocznego zapotrzebowania na energię. Chcą obniżyć korzystanie z energii pochodzącej z węgla i przestawić się na produkcję z wykorzystywaniem energii zielonej. „Nadrzędnym celem na najbliższą przyszłość jest dla nas ograniczenie śladu węglowego”.

Obecna polityka energetyczna skupia się na wzroście produkcji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i obniżeniu wykorzystywania energii pochodzącej z elektrowni węglowych. Takie działanie ma obniżyć emisję CO2 oraz zagwarantować stabilizację źródeł energii odnawialnej.

Rząd w ramach transformacji sektora energetycznego, przygotował koncepcję, której celem jest wydzielenie ze spółek energetycznych, z kapitałem Skarbu Państwa, jednostek, które produkują energię elektryczną z węgla.

Właścicielem wyodrębnionych zakładów ma być Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Energetycznego (NABE), działająca w formie spółki ze 100% udziałem Skarbu Państwa.

NABE – czym właściwie ma być?

Według wstępnych informacji NABE ma być spółką holdingową, która ma zostać utworzona przy PGE Górnictwo i Energetyce Konwencjonalnej. Agencja ma przejąć spółki tj. Enea Wytwarzane, PGE GiEJ, Tauron Wytwarzanie, Nowe Jaworzno z Grupy Tauron oraz z Grupy Energa – Elektrownię Ostrołęka B.

Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Energetycznego ma zapewnić bezpieczeństwo i stabilne dostawy energii.

NABE, a transformacja energetyczna

Głównym zadaniem Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Energetycznego (NABE) ma być wydzielanie aktywów węglowych. Działanie agencji ma odciążyć pozostałe spółki energetyczne z kapitałem państwowym, usprawnić i przyspieszyć inwestowanie w niskie oraz zeroemisyjne źródła energii. NABE, jak zapowiada wicepremier Jacek Sasin, minister aktywów państwowych, to pierwszy krok do bezpiecznej transformacji przemysłu elektroenergetycznego.

Nowa spółka ma usprawnić proces zielonej transformacji, zapewnić stabilizację i bezpieczeństwo.

Okazją do dyskusji nad tą kwestią był panel „Nie ma OZE bez inwestycji w dystrybucję”, zorganizowany w ramach Kongresu 590.

„Nie będzie rozwoju OZE bez rozbudowy sieci dystrybucyjnych. Ten związek jest nierozerwalny, to system naczyń połączonych” – stwierdził Wojciech Dąbrowski, prezes zarządu PGE Polska Grupa Energetyczna S.A.

„W Polsce sieci w ok. 50 proc mają ponad 50 lat, a przez to nie przystają do potrzeb i oczekiwań klientów. Sporą część z ok. 60 tys. przyłączeń rocznie stanowią prosumenci. Mamy program modernizacji naszej infrastruktury. Konieczne są też inwestycje w systemy zarządzania energią, smart metering energooszczędność. Na inwestycje do 2030 mld zł powinniśmy przeznaczyć 20 mld, z czego ok.30% chcielibyśmy pozyskać ze środków zewnętrznych” – wyliczał Dąbrowski.

Sieci potrzebują inwestycji

Wysokie nakłady na rozbudowę i modernizację sieci zamierza przeznaczyć także Tauron. Do 2030 r. ma to być 24 mld zł, czyli 3 mld rocznie. Chodzi o przedsięwzięcia związane nie tylko z OZE, ale umożliwiające rozwój innych funkcjonalności.

 „Sieć jest krwioobiegiem, musi sprostać dwukierunkowemu przesyłowi, z którym dotąd nie miała do czynienia. Do tego musi się stać „cyfrowa”, opomiarowana, żeby mieć o niej jak największą wiedzę. Wymaga stałego monitoringu, obserwacji dostaw, optymalizacji i kontroli bezpieczeństwa, w tym także cyberbezpieczeństwa” – tłumaczył Jerzy Topolski, wiceprezes zarządu Tauron Polska Energia S.A.

W zeszłym roku spółka przyłączyła 127 tys. mikroinstalacji fotowoltaicznych. Rynek prosumencki wzrasta, a sieć może mieć problem z przyjmowaniem wyprodukowanego prądu. Stąd Tauron rozważa także możliwość budowy lokalnych magazynów energii przy stacjach transformatorowych.

Rozwój sieci w taki sposób, żeby mogły przyłączać OZE wymaga ogromnych nakładów.

Miliardy na rozwój

„W 2021 r. moc wytwórcza z OZE wyniosła 16 GW. W 2030 r. będzie to ponad 52 GW. Jest to plan minimum, może to być nawet 70 GW. W latach 2023-2030 będziemy potrzebować ok. 100 mld zł” – powiedział Arkadiusz Krakowiak, dyrektor Departamentu Monitoringu Rynku Urzędu Regulacji Energetyki.

Dziś problemem są także odmowy przyłączeń, ponieważ operatorzy nie są w stanie przyjąć w niektórych miejscach nadmiernej podaży energii.

„Sieci nie są z gumy. W tej chwili działają jak magazyn energii, a tak nie powinno być” – stwierdził Krakowiak.

Priorytetem są nowe przyłączenia, jednak za rozbudowę infrastruktury, która na to pozwoli, trzeba słono zapłacić.

„Finansowanie może pochodzić z taryf i środków pomocowych. W tej chwili środki zewnętrzne mogą wynieść niecałe 8 mld zł, więc w większej części musieliby zapłacić za to odbiory. Gdyby tak się stało, to długoterminowo i tak da nam to oszczędności” – ocenia Arkadiusz Krakowiak.

Uczestnicy dyskusji przyznali jednak, że liczą na większe wsparcie, pochodzące m.in. z Krajowego Planu Odbudowy.

„Transformacja energetyczna w Polsce musi być przeprowadzona w sposób sprawiedliwy, a nie dziki. Musi przebiegać planowo, zgodnie z możliwościami finansowymi. Mówimy dziś o 8 mld zł ze środków zewnętrznych, a potrzeby są kilkukrotnie wyższe. Polskie społeczeństwo jest nadal na dorobku, nie można przerzucać na nie kosztów” – mówi Wojciech Dąbrowski.

Zadania stojące przed dystrybutorami energii elektrycznej to nie tylko dostosowywanie sieci do odbioru prądu wytworzonego z OZE, ale też m.in. montaż inteligentnych liczników, umożliwiających zdalny odczyt. Ważne jest także kablowanie, bo trakcje to kluczowy element wpływających na stabilność i niezawodność dostaw. Linie przesyłowe są narażone np. na uszkodzenia powodowane przez ekstremalne zjawiska pogodowe. W zeszłym roku operatorom mocno dały się we znaki wichury. Mając to wszystko na uwadze wyraźnie widać, że spółki energetyczne mają o czym myśleć i co liczyć.

Nawet zwykły posiłek, skonsumowany w pięknych okolicznościach przyrody, smakuje lepiej niż wykwintne danie w ekskluzywnej restauracji. Można przygotować go samodzielnie używając do tego kuchenki kempingowej, która nie jest gazowa, natomiast spala się w niej patyki, gałązki czy fragmenty drewna. Podczas procesu spalania wytwarzana jest elektryczność. Urządzenie zawiera baterię, która przechowuje wygenerowaną energię. A tę można wykorzystać do naładowania np. telefonu czy latarki. Do kuchenki dołączona jest też żarówka LED do oświetlania otoczenia. Technologia spalania w tej kuchence pozwala zagotować litr wody w zaledwie 4,5 minuty. Ale można też grillować i piec. Cena tego sprzętu wynosi ok. 1000 zł.

Godzien uwagi jest idealny na kemping samonagrzewający się prysznic, który wykorzystuje ciepło słońca. Urządzenie może pomieścić 20 litrów wody. Nie jest ciężki, waży niecałe pół kilograma, wykonany jest z PCV. W skład tego urządzenia wchodzi torba o wymiarach 40x60cm i rurka zakończona kranikiem. Do torby trzeba wlać wodę i położyć ją na nasłonecznionej powierzchni w taki sposób, by do słońca skierowana była wskazana część torby. Woda będzie sukcesywnie podnosić swoją temperaturę w miarę upływu czasu. Po jednej godzinie będzie to ok. 27 stopni Celsjusza, po 2 godzinach – nawet 35 stopni. Taki prysznic kosztuje ok. 300 zł.

Przydatnym z dala od cywilizacji urządzeniem może być przenośny panel solarny. To, do czego go wykorzystamy, ma związek z mocą ogniw. I na to warto zwracać uwagę przy zakupie. Panel złożony z dwóch ogniw o mocy 40W posłuży np. do naładowania akumulatora motocykla. W zestawie do takiego urządzenia dołączone są przewody z „krokodylkami”. Dzięki wejściu USB naładujemy też telefon czy podłączymy laptop. Kosztuje ok. 900 zł.

Pożytecznym gadżetem na letnie wieczory będzie lampa solarna i jednocześnie pułapka na komary. Lampa naładowana w ciągu dnia ogniwem słonecznym o mocy 1 W nie tylko świeci, ale także potrafi być pułapką na owady. Światło zwabia owady, które giną podczas kontaktu z urządzeniem. Jego cena waha się od kilkudziesięciu do nawet kilkuset złotych i zależy od wymiarów lampy i mocy zewnętrznych ogniw słonecznych.

Przenieśmy się do ogródka i delektujmy bujną roślinnością, nawadnianą solarnym systemem. Na ten sprzęt składają się: panel słoneczny, urządzenie sterujące, pompa, osuszacze, ociekacze, kilkanaście metrów rurki. System należy zamontować w zbiorniku z wodą. Może to być beczka z deszczówką (będzie jeszcze bardziej eko). Woda będzie za pomocą pompy solarnej wtłaczana do rurek. Cykl nawadniania uruchamia się co kilka godzin. Warunkiem jest ustawienie modułu słonecznego w niezacienionym miejscu. Urządzenie sterujące wykrywa, kiedy jest ciemność i wyłącza pompę w nocy. Producenci zachwalają, iż system sprawdza się najlepiej właśnie wtedy, kiedy użytkownik jest na wakacjach, a rośliny w jego ogródku będą miały zapewnione podlewanie bez angażowania sąsiadów. Na solarny system nawadniania trzeba wydać kilkaset złotych. Najtańszy, znaleziony w internetowym sklepie, kosztował 150 zł, ale jest już niedostępny.

A może solarna pompa powietrzna do oczek wodnych czy małych stawów? Przyda się zwłaszcza w upalne dni, bo wtedy środowisko wodne nie jest dla ryb komfortowe. Zasadniczymi elementami tego urządzenia są moduł solarny, pompa powietrza i przewód. Na rynku dostępna jest szeroka oferta tego akcesorium do zbiorników wodnych. Rozpiętość cenowa jest także spora, zależna od mocy paneli solarnych i wynosi od 300 zł do 1600 zł.

Źródło foto: pixabay, ITUBB

Restrykcyjne prawo, które obowiązuje od 6 lat, określane mianem ustawa 10 H, skutecznie blokuje liczne inwestycje na zbudowanie nowych farm wiatrowych.

Prawo nie tylko blokuje same inwestycje, ale także jest pośrednią przyczyną wzrostu cen za energię, brak nowych miejsc pracy i nowych miejsc mieszkalnych. Paradoks.

Prawo, które miało chronić

Ustawa 10 H została wprowadzona w życie po to, aby uchronić społeczeństwo przed nadmiernym i dynamicznym rozwojem lądowych elektrowni wiatrowych. W efekcie zahamowała rozwoju nowych inwestycji i zadziałała jak hamulec ręczny. Jej skutki widzimy do dziś na giełdzie.

Brak nowych elektrowni wiatrowych wiąże się z pozyskiwaniem energii w tradycyjny sposób, czyli z paliw kopalnych, jednocześnie łączy się ze wzrostem emisji CO2. Niedobór energii i kary za przekroczenie norm skutecznie wpłynęły na wzrost cen. Brak nowych inwestycji to brak nowych miejsc pracy, ale też nowych miejsc zamieszkania. Ustawa określa jasno, w promilu odległości nie mniejszej niż dziesięciokrotność długości turbiny nie może zostać zbudowany żaden budynek mieszkalny.

Nowelizacja ustawy, co zmieni?

Zapowiadane nowelizacje w ustawie 10 H, mają wprowadzić pewne zmiany. Nowe instalacje mogą powstać zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i zachowaniem zasady 10 H. Jednak nowa elektrownia będzie mogła powstać już w promilu 500 m, a takich szczególnych przypadkach, decyzja będzie leżała po stronie gminy.

Od kilku lat polski rząd rozbudowuje energetykę wiatrową, uwalniając w kolejnych postępowaniach nowe lokalizacje pod budowę morskich farm wiatrowych.
Badania wykazały, że nasz Bałtyk, to idealne, strategicznie miejsce do utworzenia takiej inwestycji. Teren jest w miarę równy i płaski, wietrzny.

Planowo po polskiej stronie Morza Bałtyckiego ma powstać 11 lokalizacji. O możliwość budowy nowych instalacji ubiegają się potentaci polskiej energii, ale nie tylko. Pojawili się też inwestorzy zza zagranicy min. RWE, Orsted, czy Total.

Wnioski na wszystkie lokalizacje złożył także PKN Orlen wraz z Energą i Shell. Łącznie naliczono 132 wnioski.

Jedną z wiatrowych farm ma zbudować Grupa PGE wraz ze swoim partnerem biznesowym firmą Orsted. Ten potężny duet chce wdrożyć w życie projekt Morskiej Farmy o mocy 2,6 GW. „Naszym priorytetem jest budowanie energetyki odnawialnej – szczególnie koncentrujemy swoje wysiłki inwestycyjne na morskiej energetyce wiatrowej” – powiedział Wojciech Dąbrowski prezes Grupy PGE podczas KONGRES 590.

Za nim powstaną pierwsze elektrownie atomowe, to elektrownie wiatrowe mają gwarantować płynność energetyczną.

Czym są farmy offshore?

Farmy Offshore to Morskie Farmy Wiatrowe. Pierwsza farma powstała w Danii w roku 1991, bazując na doświadczeniu energetyki wiatrowej lądowej i technologii projektów energetycznych realizowanych przez morski sektor wydobywczy. To najszybciej, obecnie, rozwijająca się gałąź sektora energetycznego.

Według danych z roku 2021 w nowe instalacje na morzu zainwestowały trzy państwa: Niderlandy (392 MW), Dania (605 MW) i Norwegia (4 MW). Prekursorem w budowaniu farm wiatrowych o dużej mocy była Wielka Brytania (2,3 MW).

Sektor energetyki wiatrowej morskiej to potencjał rozwoju dla gospodarki nie tylko na terenie Polski, ale też dla państw europejskich i całej gospodarki światowej. Powstanie nowych elektrowni ma zapobiec kryzysowi energetycznemu i gospodarczemu, jednocześnie tworząc nowe miejsca pracy.

Projekt Baltica

Projekt Baltica ma umożliwić skuteczną transformację energetyczną w Polsce. Grupa PGE wraz z duńską firmą Orsted zbudują pierwszą farmę wiatrową pod nazwą Morska Farma Wiatrowa Baltica o łącznej mocy 2,6 GW. Będzie to pierwsza z 11 lokalizacji, która powstanie na Bałtyku.

Grupa PGE oświadcza, że do końca 2026 roku ma popłynąć pierwszy prąd, a do 2030 roku z energii ma już korzystać 4 mln gospodarstw domowych. W kolejnych latach PGE wraz z Turonem i Eneą chcą zbudować kolejną farmę, tym razem mocy 1 GW.

Offshore to inwestycja, która ma za zadanie zabezpieczyć energetycznie nasz kraj, zaspokoić wymagania polityki klimatycznej i stworzyć gospodarkę opartą na zeroemisyjności.
Projekt podzielono na dwa etapy: Balitca 2 i Baltica 3.

Założono, że MFW Baltica przez około 30 lat zagwarantuje ponad 4 mln gospodarstw domowych dostęp do czystej, zielonej i taniej energii. Budowa ma ruszyć w 2024 roku.

Offshore, a emisja CO2

Powstawanie nowych źródeł OZE, przyczyni się do obniżenia emisji CO2 i zapobiegnie przekraczania norm. Idąc tym tropem, państwo nie będzie zmuszone do płacenia kar z tym związanych. Cena energii radykalnie powinna ulec obniżeniu.

Pozyskana energia wypełni braki i spowoduje obniżenie kosztów zakupu. Kolejne, nowe instalacje na morzu pozwolą wykorzystać naturalne źródła, a jednocześnie stworzą nowe miejsca pracy.

Do końca 2040 roku PGE chce wybudować na Bałtyku instalacje o łącznej mocy 11 GW. Farmy offshore pozwolą obniżyć o 21 mln ton emisji CO2 i zaopatrzyć w prąd ponad 10 mln odbiorców.

Raport przygotowała Międzynarodowa Agencja Energetyczna (MAE), wskazując w nim działania, które należy podjąć, aby zapewnić w tej dekadzie wszystkim mieszkańcom Afryki dostęp do nowoczesnej energii. Jednocześnie to sposób na rozwój nowych gałęzi przemysłu, związanych z mineralnymi surowcami krytycznymi i produkcją zielonego wodoru.

Inwazja Rosji na Ukrainę spowodowała gwałtowny wzrost cen żywności, surowców energetycznych i innych towarów, zwiększając napięcie w gospodarkach afrykańskich, które już mocno zostały dotknięte pandemią Covid-19. Zgodnie z raportem Africa Energy Outlook 2022, nakładające się na siebie kryzysy wpływają negatywie na wiele części afrykańskich systemów energetycznych, w tym odwracają pozytywne tendencje w zakresie poprawy dostępu do nowoczesnej energii. To tylko potwierdza, że konieczny jest rozwój tańszych i czystszych źródeł, z czego korzyści czerpać będą mieszkańcy kontynentu.

Cierpią za innych

Jednocześnie Afryka boryka się z poważnymi skutkami zmiany klimatu, np. suszami, które dotykają ją bardziej niż inne części świata. Przy tym wszystkim można powiedzieć, że cierpi za innych. Jej odpowiedzialność za ten problem jest najmniejsza – generuje mniej niż 3% światowej emisji CO2 związanej z energią i ma najniższy wskaźnik emisji w przeliczeniu na mieszkańca.

„Afryka realizowała model gospodarki opartej na paliwach kopalnych, najmniej na tym zyskując i ponosząc największe straty. Potwierdza to obecny kryzys energetyczny. Nowa globalna gospodarka energetyczna, która się wyłania, oferuje lepszą przyszłość dla Afryki. Jej rozwój może napędzać ogromny potencjał energii słonecznej i innych OZE. Nowe możliwości dla przemysłu związane są także z mineralnymi surowcami krytycznymi i zielonym wodorem” – mówi Fatih Birol, dyrektor wykonawczy MAE.

Zwiększone międzynarodowe ambicje dotyczące ograniczenia emisji pomagają wytyczyć nowy kurs dla globalnego sektora energetycznego. Dzieje się to w obliczu spadających kosztów czystych technologii i zmieniających się globalnych wzorców inwestycyjnych. Kraje afrykańskie mogą wpisać się w te trendy i przyciągnąć środki finansowe na przedsięwzięcia nastawione na ochronę klimatu.

 „Bezpośrednim i absolutnym priorytetem dla Afryki i społeczności międzynarodowej jest zapewnienie wszystkim mieszkańcom nowoczesnej i przystępnej cenowo energii – a nasz nowy raport pokazuje, że można to osiągnąć do końca tej dekady, dzięki rocznym inwestycjom w wysokości 25 miliardów dolarów. To kwota odpowiadająca wydatkom na budowę raptem jednego terminala LNG” – dodaje Birol.

„Jest moralnie nie do przyjęcia, że problem energetycznego ubóstwa ludności afrykańskiej nie zostaje rozwiązany, w sytuacji gdy jest to w granicach naszych możliwości” – stanowczo stwierdza dyrektor MAE.

Africa Energy Outlook 2022 kreśli scenariusz zrównoważonej Afryki, w którym wszystkie cele rozwojowe związane z energią są osiągane w pełni i na czas. Obejmuje to powszechny dostęp do nowoczesnych usług energetycznych do 2030 r. oraz pełną realizację wszystkich zobowiązań klimatycznych.

OZE, wodór, minerały

Zdaniem autorów raportu, popyt na energię będzie wzrastał, dlatego priorytetowo należy potraktować dostęp do niej w przystępnej cenie. Niezbędne w tym aspekcie jest podnoszenie efektywności, co przełoży się na zmniejszenie importu paliw, nie będzie nadmiernie obciążać infrastruktury i utrzyma w ryzach rachunki odbiorców.

Kręgosłupem nowego systemu muszą stać się rozbudowane i zmodernizowane systemy energetyczne, zasilane przez OZE. Paradoksem jest, że Afryka, z potencjałem produkcji 60% światowej energii słonecznej, posiada tylko 1% globalnej mocy fotowoltaicznej. Energia solarna ma w perspektywie 2030 r. stać się wiodącym źródłem na całym kontynencie. W nakreślonym scenariuszu zrównoważonego rozwoju Afryki, w ciągu najbliższych ośmiu lat energia słoneczna, wiatrowa, wodna i geotermalna ma się przełożyć na 80% nowych mocy wytwórczych.

Rozwój przemysłowy napędzany ma być nie tylko przez OZE, ale także gazem ziemnym. W Afryce rozpoznano jego ogromne złoża, których eksploatacji może przełożyć się na produkcję 90 mld m3 paliwa rocznie. Miałoby to kluczowe znaczenie dla przemysłu nawozowego, stalowego, cementowego i odsalania wody. Co bardzo ważne, nie stanowiłoby dużego obciążenia dla klimatu, bo skumulowana emisja CO2 z użytkowania tych zasobów w ciągu najbliższych 30 lat wyniosłaby około 10 miliardów ton. Wraz z obecnymi emisjami, byłoby to zaledwie 3,5% globalnego CO2 trafiającego do atmosfery.

Eksport budować można także na zasobach mineralnych, z których dochód, przy dobrym zagospodarowaniu, w perspektywie 2030 r. może zostać podwojony. Z kolei wodór wykorzystywany może być przy produkcji amoniaku do nawozów, co wzmocniłoby bezpieczeństwo żywnościowe Afryki.

„Międzynarodowe instytucje bankowe muszą podjąć pilne działania w celu zwiększenia przepływów finansowych do Afryki, zarówno w celu rozwoju jej sektora energetycznego, jak i przystosowania się do zmian klimatycznych” – apeluje Birol.

Jak wiadomo, nie ma nic za darmo. Stąd realizacja założeń dotyczących rozwoju energetyki i osiągnięcia celów klimatycznych wymaga co najmniej podwojenia obecnych inwestycji w tym zakresie. Koszt tych przedsięwzięć szacowany jest na 190 mld dolarów rocznie w latach 2026-30, z czego dwie trzecie przeznaczono by na te związane z czystą energią.

 „Przyszłość energetyczna kontynentu wymaga sporych nakładów na miejscu, przy zewnętrznym wsparciu. Konferencja klimatyczna COP27 w Egipcie pod koniec 2022 r. będzie platformą dyskusji afrykańskich przywódców nad ustaleniem agendy na nadchodzące lata. Ta dekada jest kluczowa nie tylko dla globalnych działań na rzecz klimatu, ale także dla fundamentalnych inwestycji, które pozwolą Afryce – kontynentowi z najniższą średnią wieku mieszkańców – rozkwitnąć w nadchodzących dziesięcioleciach”.

Globalna transformacja energetyczna stanowi zatem szansę na rozwój gospodarczy i społeczny Afryki. Państwa kontynentu mogą bowiem korzystać z dużych zasobów energii słonecznej i pozostałych OZE. Profity może przynieść mądre zagospodarowanie tego potencjału.

NIK przenalizowała ten sektor i sprawdziła, co działo się w nim do końca 2021 r. Wyniki kontroli „Wykorzystanie energii wód termalnych dla celów wytwarzania ciepła” zawarto w raporcie.

Geotermia to najsłabiej rozwinięta gałąź energetyki opartej na OZE. Główne krajowe nośniki energii odnawialnej i ich wykorzystanie w 2019 r. to: biopaliwa stałe (65,56 proc.), energia wiatru (13,72 proc.), biopaliwa ciekłe (10,36 proc.), biogaz (3,15 proc.), pompy ciepła (2,69 proc.), energia wody (1,78 proc.), energia słoneczna (1,40 proc.), odpady komunalne (1,08 proc.) i właśnie energia geotermalna (0,26 proc.).

„Także w krajach Unii Europejskiej wkład energii geotermalnej w pozyskanie OZE jest najniższy, jednak tam energia ta ma ok. 10-krotnie wyższy udział w strukturze OZE (2,9 proc. w UE wobec 0,3 proc. w Polsce)” –czytamy w raporcie NIK.

Energia geotermalna to dobra alternatywa dla paliw kopalnych. Poza jej atutami dla klimatu, zmniejsza zależność o niestabilnych i nieprzewidywalnych rynków gazu, ropy czy węgla. W konsekwencji można na niej, podobnie jak na innych źródłach odnawialnych, uodporniać się na wahania i nagłe wzrosty cen kopalin. Spośród innych OZE, wody termalne wyróżniają się wysoką efektywnością. Energia geotermii jest zawsze dostępna, nie ograniczają jej warunki pogodowe czy pora roku.

Zasoby trzeba lepiej wykorzystać

Polska dysponuje znacznymi zasobami geotermalnymi. Odpowiadają ok. połowie rocznej produkcji ciepła. Mimo to ich zagospodarowanie w celach ciepłowniczych nie cieszy się dużą popularnością.

„Możliwości zagospodarowania ciepła z wód termalnych w Polsce nie były wykorzystane w stopniu adekwatnym do posiadanych zasobów tej energii oraz do korzyści wynikających z jej zastosowania. Znaczne wsparcie finansowe inwestycji w geotermię przyczyniło się co prawda do rozwoju tej branży, jednak ze względu na długotrwałość procesów inwestycyjnych, efekty tego wsparcia będą dopiero w najbliższym czasie” –  podsumowuje Marian Banaś, prezes NIK.

W latach 2015-2021 nie osiągnięto planowanego wykorzystania zasobów geotermalnych, ujętego w 2010 r. w krajowym planie działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych. Faktyczna produkcja osiągnęła poziom ok. 1000 TJ, przy założeniu niemal pięciokrotnie większym. Wykorzystanie potencjału energetycznego ujęć również pozostawia sporo do życzenia. I tak na przykład średnia z lata 2015-2020 dla G-Term Energy Sp. z o. o. to 49,4 proc., PEC Geotermia Podhalańska S.A. 25,9%, a Geotermia Poddębice Sp. z o. o. jedynie 15,8 proc. Praca nie na pełnej mocy ma przełożenie na wyniki finansowe, bo w takich warunkach trudno o wypracowanie zysku. Kontrolerzy zwracają przy tym uwagę na trafność lokalizacji ciepłowni, które powinny być budowane tam, gdzie w pełni wykorzystają źródła i swoje możliwości.

W raporcie stwierdzono, że Polska ma dobrze rozpoznane zasoby geotermalne. Dla inwestorów największe znaczenie mają szczegółowe informacje odnoszące do poziomu lokalnego, dzięki którym da się wskazać konkretne miejsca dla realizacji przedsięwzięć wykonalnych technicznie i cechujących się ekonomiczną opłacalnością. Typowaniem perspektywicznych lokalizacji dla wykorzystania energii geotermalnej zajmuje się Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. Jego działalność skupiła się jednak na mniejszych miejscowościach (poniżej 50 tys. mieszkańców), czyli miejscach mniej atrakcyjnych dla inwestycji, m.in. z powodu charakteru zabudowy, częstego braku miejskich sieci ciepłowniczych, przez które można rozprowadzać ciepło, a także mniejszą zapotrzebowanie na energię cieplną.

Wnioski

Analiza przeprowadzona przez NIK ujawniła różnorodne problemy, które dotykają ciepłownictwo oparte na źródłach termalnych, a także wskazała przeszkody, które hamują rozwój tego sektora energetycznego. 

Zgodnie z wnioskami, państwowa służba geologiczna powinna prowadzić prace badawcze, nastawione na wskazywanie perspektywicznych lokalizacji dla przedsięwzięć geotermalnych. Chodzi głównie o zbadanie możliwości realizacji inwestycji w dużych miastach, gdzie potrzeby ciepłownicze są duże i istnieje spory rynek zbytu. Duża liczba odbiorców zapewniłaby efektywne zagospodarowanie energii geotermalnej, a tym samym opłacalność inwestycji.

Należy też rozważyć udzielanie szerszego, specjalistycznego wsparcia na kolejnych etapach inwestycji. W szczególności chodzi o etapy poprzedzające realizację, czyli działania nastawione na podniesienie efektywności przedsięwzięcie, pozyskania finansowania i skrócenie czasu wykonawstwa.

Do rozważenia jest także poszerzenie katalogu podmiotów mogących ubiegać się o krajowe dofinansowanie poszukiwania i rozpoznania wód termalnych. W tej chwili z takiego wsparcia korzystać mogą tylko jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki. Spółki, które zajmują się geotermią, mają zróżnicowaną strukturę właścicielską. Te, w których uczestniczy sektor prywatny, nie mogą liczyć na pomoc finansową w tym zakresie. Dla przedsiębiorców przewidziane są jedynie pożyczki i dotacje na zwiększenie wykorzystania zasobów geotermalnych, czyli np. budowę, rozbudowę czy modernizację ciepłowni. Zmiana tego stanu i dotowanie poszukiwań prowadzonych również przez podmioty prywatne to istotne elementy, które mogłyby zdynamizować rozwój branży.

Jednymi z prac badawczych nad kosmosem, jakim zostaje poddany przez ekspertów branży jest przesył energii elektrycznej z elektrowni słonecznych umieszczonych na orbicie. Nad projektem współpracuje ośrodek badawczo – rozwojowy Laboratorium Badawcze Sił Powietrznych USA (z ang. Air Force Research Laboratory) wraz z amerykańskim koncernem technologiczno – obronnym Northrop Grumman. Ich projekt znany jako „Space Solar Power Incremental Demonstrations and Research Project (SSPIDR) ma na celu wprowadzenie do użytku technologii umożliwiającej gromadzenie w obrębie przestrzeni kosmicznej energii słonecznej, a także jej efektywne przesyłanie Siłom Zbrojnym Stanów Zjednoczonych.

Koncepcja nie należy do nowych pomysłów, a prace nad jej realizacją trwają od kilku lat, sięgając 2018 roku. Dotychczas jednak projekt nie został wdrożony do użytku. Opracowywana technologia zakłada wybudowanie konstelacji satelitów, zawierających panele słoneczne, które będą zdolne do przesyłania energii słonecznej do stacji naziemnych za pomocą drogi mikrofalowej. Rozwiązanie to ma stanowić efektywne źródło energii, możliwe do wykorzystania na potrzeby amerykańskiego wojska.

Według ujawnionych informacji projekt SSPIDR będzie złożony z kilku komponentów, z czego kluczowy element stanowić będzie satelita o nazwie Arachne, czyli urządzenie charakteryzujące się zdolnością gromadzenia energii słonecznej, dzięki zastosowaniu słonecznych baterii. Energia ta ma być następnie przekształcana na fale radiowe i w takiej formie przesyłana do naziemnych stacji odbiorczych. Pod koniec ubiegłego roku satelita pomyślnie przeszła pierwszy etap certyfikacji, polegający na przetestowaniu pracy ogniwa fotowoltaicznego  na Ziemi.

Następnym krokiem jest zweryfikowanie zdolności do przesyłu fal do odbiornika, dzięki wykorzystaniu mikrofalowego nadajnika, bądź wiązki lasera. Ten etap testów ma odbyć się jeszcze w tym roku. W przyszłym roku eksperyment zakłada sprawdzenie wydajności innowacyjnej technologii pod kątem odprowadzania ciepła, co według naukowców stanowi największe i jednocześnie kluczowe wyzwanie techniczne dla urządzenia, a zwłaszcza jego wrażliwych elementów, które po umiejscowieniu na orbicie będą poddane nieprzerwanemu oddziaływaniu promieniowania słonecznego.

Zgodnie z założeniami Arachne już w 2025 roku  ma zostać wystrzelona w przestrzeń kosmiczną, gdzie będzie przebywać na niskiej orbicie okołoziemskiej (w skr. LEO). Wówczas dziewięć ogniw słonecznych przejdzie przez istotne testy, jednak tym razem nie w warunkach ziemskich, a w kosmicznej próżni.

Wspólnym celem Air Force Research Laboratory (AFRL) oraz Northrop Grumman jest opracowanie rozwiązania technologicznego przynoszącego korzyści wzmacniające siły amerykańskiego wojska. Generowana energia pozwoli zapewnić zasilanie dla baz oraz instalacji wojskowych, co stanowi jeden z najważniejszych elementów podczas każdej z prowadzonych operacji militarnych. Obiekty wykorzystywane w ich trakcie charakteryzują się dużym zapotrzebowaniem na energię elektryczną, a jednocześnie najczęściej zlokalizowane są w miejscach o utrudnionym do niej dostępie, stąd tak ważne jest niezależne i efektywne źródło ich zasilania. Badany projekt jest szansa dla wyeliminowania trudności wynikających z m.in. transportu paliwa do elektrowni, niedogodnych warunków terenowych, czy pracą ogniw fotowoltaicznych w miejscach mało lub nienasłonecznionych. Ponadto armia Stanów Zjednoczonych dysponowałaby zdolnością do odbierania energii z kosmosu w dowolnym miejscu na Ziemi, przy pomocy rozstawionej anteny.

Cywilizacja, rozwój i wygoda życia przyniosła ze sobą ocieplenie klimatu i skażenie atmosfery ogromną ilością emisji CO2. Biorąc pod uwagę dobro naszej planety, Unia Europejska przystąpiła do realizacji planu, który ma za zadanie obniżyć radykalnie emisje CO2 nawet o 55% względem 1990 roku. W poszukiwaniu ekologicznych i ekonomicznych rozwiązań pomogła obecna sytuacja polityczna. Wojna rosyjsko – ukraińska przyspieszyła decyzję o odcięciu się od rosyjskich surowców i poszukiwaniu własnych, ekologicznych rozwiązań.

Doskonałym rozwiązaniem stał się zielony wodór, który ma wysokie powinowactwo energochłonne i powstaje w procesie elektrolizy przy użyciu energii pochodzącej już ze źródeł odnawialnych.
Zielony wodór jest doskonałym ekologicznym rozwiązaniem, który określany jest mianem paliwa przyszłości. Może on nie tylko magazynować energię ale pozwoli ją transportować na odległe odcinki.

Wodór jako magazyn energii

Jako że sam pierwiastek powstaje w procesie rozpadu wody na tlen i wodór, przy użyciu energii, stał się jednocześnie doskonałym jej nośnikiem. Wodór nie tylko jest przyjazny dla środowiska, ale można go składować, czy transportować na duże odległości, a zielony wodór jest idealnym rozwiązaniem dla magazynowania energii zielonej.

Zielony wodór rozwiązuje problem z magazynowanie energii i transportowaniem jej.

OZE i Zielony Wodór

Połączenie energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i zielonego wodoru, jako nośnika magazynującego tę energię to doskonałe, ekologiczne rozwiązanie. Dzięki takiemu rozwiązaniu będzie możliwe tworzenie klastrów i spółdzielni energetycznych. W efekcie na rynku pojawią się nowe inwestycje i kolejne miejsca pracy.

Zastosowanie zielonego wodoru w energetyce nie tylko pozwoli obniżyć emisje CO2, ale także uwolni gospodarkę europejską od rosyjskich surowców.

Rynek nabrzmiał od zielonej energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych. Bum fotowoltaiki oraz coraz większa świadomość społeczna i chęć dbania o środowisko wprowadziła nowy trend.

Ekologiczna żywność, energia i ekologiczne domy. Zainteresowanie takimi produktami nie słabnie, szczególnie że wraz z ekologicznymi rozwiązaniami idą też spore oszczędności.

Zielona Energia – czy jest zielona?

Często wybierając taryfę, czy sprzedawcę energii sugerujemy się ceną lub korzyściami, jakie daje nam oferta. Jedną z takich korzyści jest oferowana przez sprzedawców  gwarancja pochodzenia lub świadectwo pochodzenia energii nazywane zielonym certyfikatem OZE. Choć pozornie brzmią podobnie, są zupełnie różnymi dokumentami.

Mimo że energia opatrzona gwarancją, jak i świadectwem pochodzi teoretycznie ze źródeł odnawialnych, to w praktyce bywa różnie. Posiadany dokument, nie musi gwarantować, że pobieramy energię pochodzącą z OZE.

W żargonie energetyków występuje określenie energia zielona lub zazieleniona.

Gwarancje, a Świadectwa Pochodzenia

Świadectwa Pochodzenia, czyli Certyfikaty Zielone to dokument potwierdzający, że energia pochodzi z OZE. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa można przekazać i są one towarem na giełdzie. Certyfikaty Zielone gwarantują, że ilość energii ujęta w dokumencie pochodzi ze źródeł odnawialnych.

Oprócz Zielonych Certyfikatów na rynku funkcjonują Gwarancje Pochodzenia OZE. Czym się różnią? Gwarancje to dokument, który potwierdza, że dana ilość energii wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej, czy przesyłowej pochodzi ze źródeł OZE, ale niekoniecznie ta, z której korzystamy. Nie wynikają tu żadne prawa majątkowe. Gwarancje wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy.

Warto przyjrzeć się dokładnie co oferuje nam sprzedawca, w ofercie zawarty jest koszt świadectwa, czy może gwarancji.

Nowa inwestycja, która powstanie w Jastrzębiu-Zdroju jest rozwiązaniem łączącym nowe miejsca pracy wraz rozwojem zielonej energii, wiążącej się ze wzrostem niezależności energetycznej. To na terenach po dawnej kopalni węgla kamiennego KWK Jas-Mos zlokalizowana zostanie pierwsza w Polsce fabryka ogniw akumulatorowych. Uruchomienie zakładu produkującego magazyny energii został oficjalnie ogłoszony przez fundację Śląskie Magazyny Energii. Zgodnie z planem inwestycja przewiduje produkcję akumulatorów o różnych wielkościach oraz pojemnościach z zakresu od 0,5 kWh do 50 kWh. Ogniwa akumulatorowe będą tworzone na licencji czeskiej HE3DE. Nasi sąsiedzi są w posiadaniu identycznej inwestycji na pokopalnianych terenach, która funkcjonuje od kilku lat z powodzeniem. W ofercie znajdą się urządzenia zarówno przemysłowe, jak i przeznaczone dla prywatnych gospodarstw domowych oraz duże akumulatory dedykowane wykorzystaniu do stabilizacji sieci, w tym również farm fotowoltaicznych.

„Pionierski projekt stworzenia Śląskiego Systemu Magazynowania Energii to wizja przyszłości w szerokim tych słów znaczeniu. To wizja wzmacniania bezpieczeństwa i niezależności energetycznej regionu i całego kraju” – komentuje premier Rzeczpospolitej Polskiej, Mateusz Morawiecki.

Pomysłodawcą stworzenia uchodzącej za przełomową dla kraju inwestycji jest Parlamentarny Zespół ds. Energetyki oraz Transformacji Energetycznej i Górniczej na czele z posłem Grzegorzem Matusiakiem. Projekt przedsięwzięcia w Jastrzębiu-Zdroju przewiduje, że próbna produkcja ogniw akumulatorowych wraz z ich kumulacją w magazynach energii ruszy w 2024 roku, jednak prace nad realizacją zakładu rozpoczną się jeszcze w 2022 roku.

„To kwestia przygotowania odpowiednich procedur związanych z zawiązaniem spółki. Ta spółka nawet już w tym roku jest w stanie przygotowywać budynki po byłej kopalni do adaptacji na produkcję akumulatorów” – informuje poseł Grzegorz Matusiak.

Śląsk stanowi obszar mocno związany z surowcem zdecydowanie odległym od ekologii – węglem. Zakład w Jastrzębiu-Zdroju z magazynami energii oraz ogniwami akumulatorowymi jest dużym krokiem i nadzieją na odejście od kopalnianego minerału energetycznego, zastępując go przez czyste, odnawialne źródła energii.

Uruchomienie fabryki wiąże się z potrzebą zatrudnienia licznej, wykwalifikowanej kadry pracowniczej, co pozwoli na uniknięcie pozostawienia dużej części społeczeństwa bez pracy na skutek przeprowadzania nieuniknionej transformacji energetycznej w Polsce.

„Cieszę się, że mówimy o tym, jak nasze polskie bezpieczeństwo energetyczne zachować. Ale również o tym, jak inwestować na Śląsku, jak tworzyć tutaj miejsca pracy tak, aby mieszkańcy Śląska nie ucierpieli na transformacji energetycznej” – podkreśla  wicepremier Rzeczpospolitej Polskiej, Jacek Sasin.

Projekt jest innowacyjny dla kraju, gdyż w jego granicach nie realizowano wcześniej nic podobnego, stąd tak duże nadzieje związane z jego dopełnieniem. Fundacja Śląskie Magazyny Energii nie wyklucza, że pionierski zakład zaplanowany w Jastrzębiu-Zdroju nie będzie jedynym produkującym tego typu urządzenia w Polsce. Istnieje szansa na powstawanie kolejnych fabryk z magazynami energii również w innych częściach państwa.

Czy branża OZE to opłacalny biznes?

Przemysław Prorok (PP): Zdecydowanie tak, zarówno dla tych, którzy chcą korzystać z zielonej energii, jak też tych, którzy chcą produkować np. prąd z promieni słonecznych, wiatru czy wody, mówiąc najprościej. Przede wszystkim zielona energia jest ekologiczna. Dzięki polityce dekarbonizacyjnej (ograniczanie emisji do powietrza dwutlenku węgla), korzystanie z OZE jest ekonomiczne, czyli tańsze. Ale najpierw trzeba zainwestować, i to nie tylko pieniądze.

Które OZE opłacalne są najbardziej?

PP: Największy zysk dają instalacje wiatrowe. Jednak wiatrak kosztuje średnio trzy razy więcej niż panele fotowoltaiczne, ale jednocześnie produkuje trzy razy więcej zielonej energii. Skomplikowany jest natomiast proces administracyjny uzyskania pełnej dokumentacji, pozwoleń itd., umożliwiających budowę elektrowni wiatrowej. Decydują się na to najczęściej podmioty, które inwestują w montaż wiatraków i ich energię zużywają na własne, zazwyczaj duże potrzeby. Nadmiar energii mogą także sprzedawać.

Jak na OZE zarabiają indywidualni prosumenci?

PP: W przypadku osób montujących fotowoltaikę w swoich gospodarstwach możemy mówić po prostu o mniejszych rachunkach za prąd. Prawdziwy biznes OZE wygeneruje dopiero farma o mocy I MW na powierzchni co najmniej 1,5 hektara. Jej wybudowanie kosztuje od 3 mln do 3,5 mln złotych. Do tego trzeba doliczyć koszt projektu, a więc od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych oraz wykup działek pod farmę fotowoltaiczną. Dochód pasywny z takiej inwestycji może być rzędu 20 – 25 tys. zł na miesiąc.

Jak biznes OZE łączy się z nowinkami technologicznymi?

PP: Technologia OZE rozwija się dynamicznie. Np. panele fotowoltaiczne mają coraz więcej mocy. Niedawno było to średnio 330-350 W. Są już dostępne panele o mocy 450 W i więcej. Warte uwagi są panele bifacjalne, które produkują energię „łapiąc” słońce niejako od tyłu. Są one droższe od paneli monofacjalnych, ale wyprodukują więcej zielonej energii.  Ciekawym tematem są perowskity, które mogą produkować energię ze sztucznego światła także. Zastosowanie perowskitów nie jest jeszcze bardzo popularne, ale ta technologia ma przyszłość. Jest tańsza w produkcji i ma więcej możliwości zastosowania.

Czy magazyny energii z OZE to także opłacalna inwestycja?

PP: Jak najbardziej. Odkąd zmieniły się przepisy rozliczania zielonej energii i funkcjonuje net billing, mniej opłaca się oddawać jej nadwyżkę do sieci. Magazyny energii o większej pojemności kosztują więcej, nawet do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Ceny będą spadać w miarę wzrostu popytu na te urządzenia. Myśląc o zarabianiu w branży OZE warto oferować klientowi kompleksowe projektowanie instalacji wraz z magazynem energii. Osoby zainteresowane najnowszymi technologiami OZE znajdą informacje na branżowych targach i witrynach internetowych.

Jak zarabiać na OZE bez inwestowania gotówki?

PP: Polecam korzystać z różnych programów dofinansowań. Warto sięgać po wsparcie lokalnych samorządów oraz projektów unijnych, szukać ofert kredytów bankowych. Obecnie prosumentom oferuje się „Mój prąd 4:0”, w którym dopłata może wynieść nawet 20 tys. zł.

Powrót do systemu opustów w rozliczeniach prosumentów z dystrybutorami energii, a także zastąpienie w energetyce wiatrowej reguły 10H zasadą 500 m. To główne postulaty Partii Zielonych, mające tchnąć nowe życie w branżę OZE.

190 milionów złotych na OZE dla budynków wielorodzinnych. Ministerstwo Rozwoju i Technologii opracowało projekt ustawy, który ma wspomóc budownictwo wielorodzinne i zachęcić do instalacji źródeł odnawialnych. Zwrot kosztów nawet do 50 procent.