Pływająca instalacja fotowoltaiczna do produkcji i magazynowania wodoru – to idea brytyjskich naukowców z University of Exeter. Czy rzeczywiście możliwa do spełnienia?
Naukowcy z Wielkiej Brytanii opracowali koncepcję powstania pływającej farmy fotowoltaicznej, przeznaczonej do produkcji wodoru. Przeprowadzone symulacje projektu wskazały Oman jako najlepsze miejsce realizacji tej inwestycji. Jako dokładną lokalizację pływającej elektrowni słonecznej FPV wskazują okolice tamy Wadi Dayqah. Zdaniem jednego z ekspertów grupy badawczej wypracowana koncepcja jest możliwa do wykonania pod kątem technicznym. Słabą stronę przedsięwzięcia może stanowić jednak kwestia ekonomiczna. Opłacalność tego projektu zależna jest w głównej mierze od rozwoju technologii magazynowania wodoru.
Do przeprowadzenia symulacji naukowcy wykorzystali system Pvsyst, przeznaczony do projektowania farmy fotowoltaicznej. Na zbiorniku wodnym wyznaczyli obszar o powierzchni 130 tys. m2, o możliwie najniższym zacienieniu spowodowanym otaczającymi zbiornik górami. Do badań założono wykorzystanie 41 847 modułów monokrystalicznych dwustronnych o mocy 638W oraz 20,5 proc. sprawności. Przyjęto również średnie roczne zużycie na osobę na poziomie 8274 kWh/rok i 7,2 os na jedno gospodarstwo domowe. Wartość rocznego zużycia energii elektrycznej przez jedno gospodarstwo domowe oszacowano na 60 MWh/rok. Koszty inwestycji wyceniono na kwotę 1260 $/kW.
System zakładał również wykorzystanie elektrolizera PEM o mocy 22 MW, ogniwa paliwowego PEM o mocy 13 MW, zbiornika wodoru o pojemności 60 tys. kg oraz konwertera o mocy 12,4 MW. Koszy tych dodatkowych komponentów wyceniono na poziomie 6300 $/kW, przy czym założono, że ogniwo paliwowe posiada żywotność 60 tys. godzin, zaś pozostałe komponenty po 15 lat. Całkowita roczna produkcja energii elektrycznej z systemu oszacowano na poziomie 65,516 Gwh/rok, z czego za 79 proc. produkcji odpowiada system FPV, zaś za pozostałe 21 proc. ogniwo paliwowe.
Pomimo zadowalających wyników symulacji największa wadą projektu są wysokie nakłady inwestycyjne. Zgodnie z analiza ekonomiczną średni koszt energii elektrycznej wynosiłby 0,97 $/kWh, zaś średni koszt produkcji wodoru aż 29,7 $/kg. Naukowcy podkreślają, że rozwijająca się technologia wodorowa oraz rosnące ceny surowców kopalnych mogą w przyszłości zwiększyć opłacalność przedsięwzięcia.
#OZE #PV #klimat #środowisko #energia #energetyka #wodór
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą lub podaniem nazwy wydawcy Marketing Relacji Sp. z o.o.