Zewnętrzna część pompy ciepła, składająca się z zamkniętego układu rur, zawiera czynnik chłodniczy, który ma właściwość wrzenia pod niskim ciśnieniem i w niskiej temperaturze. Ciecz ta – niegdyś solanka, obecnie najczęściej roztwór glikolu etylowego lub propylowego – pobiera ciepło. Wzrasta temperatura i ciśnienie w układzie zewnętrznym i dzięki zastosowaniu kompresora dochodzi do zmiany cieczy na postać gazową. Gorący gaz trafia do skraplacza, gdzie następuje oddanie ciepła do instalacji wewnętrznej. W zaworze rozprężnym następuje spadek temperatury i ciśnienia, dochodzi do dekompresji gazu i ciecz powraca do obiegu zewnętrznego. Cykl zaczyna się od nowa. Warto w tym miejscu podkreślić, że w cyklu pracy pompy, tylko kompresor zużywa całą energię niezbędną do pracy pompy.
Warunki montażu różnych typów pomp ciepła
Należy pamiętać, że dobór pompy ciepła jest sprawą indywidualną uzależnioną od wielu czynników, takich jak położenie budynków, wielkość działki, rodzaj gruntu, jego wilgotność, istnienie lub brak zbiornika wodnego, zadrzewienie itd. Każda instalacja powinna być wcześniej skonsultowana z dostawcami urządzeń lub wykonawcy. Przypominamy o konieczności wyboru sprawdzonych i wiarygodnych firm (można skorzystać z naszej wyszukiwarki firm https://top-oze.pl/znajdz-wykonawce/ ). Stąd naszych kilka uwag co do poszczególnych pomp niech będzie jedynie wskazówką, którą pompę wybrać:
- Pompa gruntowa „skalna” (pionowa)
- odwierty są bardziej wydajne energetycznie aniżeli kolektory poziome z uwagi na stale utrzymującą się temperaturę powyżej 10°C przez cały rok w gruncie poniżej 15 m;
- odwierty zajmują mało miejsca, tym samym możliwe są do zastosowania na małej powierzchni działki;
- wykonanie odwiertów jest bardziej pracochłonne i kosztowne, aniżeli położenie kolektora poziomego;
- realizacja prac związanych ze zbudowaniem wymiennika pionowego wymaga opracowania projektu prac geologicznych i uzyskania zgody organu administracji geologicznej;
- zaplanowane prace wiertnicze wymagają zgłoszenia organowi administracji geologicznej, organowi nadzoru górniczego oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi właściwemu dla miejsca prowadzonych prac;
- do 6-ciu miesiącach od zakończenia prac, należy organowi administracji geologicznej przedłożyć „Dokumentację prac geologicznych wykonanych w celu wykorzystania ciepła ziemi”.
- Pompa gruntowa „pozioma”
- konieczna jest duża działka, na której pod kolektor wygospodarowanych będzie kilkaset metrów kwadratowych;
- duża działka i duży kolektor to większe koszty (nie należy jednak „na siłę” oszczędzać, gdyż przy zbyt mała powierzchnia będzie negatywnie wpływać na funkcjonowanie pompy);
- terenu nad kolektorem nie można zabudowywać, utwardzać, obsadzać drzewami, sadzić gęstych roślin (korzenie mogą uszkodzić rury);
- pompy ciepła obniżają temperaturę gruntu zakłócając wegetację roślin;
- bardzo istotny jest rodzaj gruntu, na którym ułożony jest kolektor – im bardziej gliniasty i wilgotny, tym efektywniejsza będzie praca kolektora;
- energia cieplna w gruncie na głębokościach montażu kolektorów (1,0-2,0 m) pochodzą w dużej mierze z energii słonecznej i opadów atmosferycznych, dlatego wybierając terytorium należy brać pod uwagę nasłonecznienie działki i przepuszczalność wody przez grunt.
- Pompa wodna
- wykorzystanie pompy możliwe przy istnieniu zbiornika wodnego, rzeki lub silnego cieku wodnego;
- pompy wodne mają najwyższy wskaźnik efektywności spośród wszystkich pomp ciepła;
- minimalne generowanie CO2 do atmosfery;
- konieczność okresowego czyszczenia wymiennika ciepła, który zbiera zanieczyszczenia ze zbiornika wodnego.
- Pompa powietrzna
- najprostsza z konstrukcji; a tym samym najtańsza z opcji pompy ciepła;
- brak ingerencji w środowisko oraz w infrastrukturę otoczenia budynku, instalacja nie wymaga prac ziemnych;
- pompy można zainstalować w trakcie remontu, nie dokonując istotnych zmian w strukturze budynku;
- praca pompy jest w pełni zautomatyzowana, obsługa pompy jest wygodna; pompa nie wymaga paliwa, ani komina do odprowadzania spalin;
- konieczność precyzyjnego określenia mocy pompy dla konkretnego budynku ( a to zależy od położenia obiektu, metraży, typowych warunków atmosferycznych, amplitudy temperatur itd.). Należy zdawać sobie sprawę, że im mniejsza temperatura na zewnątrz, tym intensywniejsza praca pompy, a tym samym większe koszty eksploatacji. Zakup pompy o bardzo dużej mocy może być po prostu zbędnym przeinwestowaniem w sprzęt, zaś słabej – zwiększenie kosztów eksploatacji, a tym samym zmniejszenie się opłacalności inwestycji;
- jeśli zainstalowana pompa nie jest w stanie pracować w temperaturach ujemnych, wówczas koniecznym jest zastosowanie dodatkowego źródła ciepła – powietrzne pompy ciepła dobrze współpracują z kotłami na gaz płynny lub olej opałowy – pozwalają na zmniejszenie kosztów eksploatacji tych urządzeń;
- Bardzo efektywnym jest wykorzystanie pompy powietrznej jako do podłogowego systemu ogrzewania pomieszczeń;
Źródło: „Racool_studio” z serwisu ru.freepik.com
Udostępnij w mediach społecznościowych: